”പക്ഷെ ആരെങ്കിലും നമ്മുടെ പുറകേയുണ്ടോന്ന് അറിയില്ലല്ലോ ,പെട്ടെന്ന് പോയാൽ ?”
”അത് ശരി …പക്ഷെ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ…”
”അതിനെന്താ വാസുകി മാഡത്തിന്റെ വീടല്ലേ , ”
”അതൊക്കെ ശരി തന്നെ എന്നാലും അവരെ എനിക്ക്…. ”
”എന്ത് പറ്റി ? ”
” എനിക്കവരെ എന്തോ ? ”
”ബാലേട്ടനാണ് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തിയത് ,പിന്നെ ഇപ്പൊ നമ്മളെ രക്ഷിച്ചതും അവരല്ലേ..നിങ്ങൾ ഒന്ന് കൂടി കഴിച്ചിട്ട് കുറച്ചു നേരം കിടന്നോളു ,ഞാൻ വിളിക്കാം…”
” അത് വേണ്ട അർജുൻ കിടന്നോളു , കിടപ്പു ഇനി വീട്ടിലെത്തിയിട്ടാകാം , എന്താന്നെന്നറിയില്ല നിങ്ങടെ ആ വീട്ടിൽ കിടക്കുമ്പോൾ ഒരു സ്വസ്ഥതയുണ്ട്… കൂടെ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടെന്ന തോന്നലും…അർജുൻ ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ ,ഞാൻ പോകും മുന്നേ എന്റെ ശ്രുതി മോളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരട്ടെ , നിങ്ങടെ വീട്ടിൽ ഒരു ജോലിക്കാരിയായി കൂട്ടിയാൽ മതി…ആദ്യമൊക്കെ എന്നോട് വെറുപ്പായിരുന്നെങ്കിലും രാമേട്ടനും ചേച്ചിയുമൊക്കെ സംസാരിച്ചു ആ വെറുപ്പൊക്കെ കുറെ മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്…ഇപ്പൊ ചേട്ടന്റെ ഒരു ബന്ധുവീട്ടിൽ ആട്ടും തുപ്പും കൊണ്ട് വേലക്കാരിയെക്കാൾ കഷ്ടമാണ് എന്റെ മോളുടെ അവസ്ഥ , പെണ്ണിന് പ്രായമായതോടെ കണ്ണ് വച്ച് ആ വീട്ടിലെ ആളുകൾ തന്നെ …..കഴിഞ്ഞ ദിവസം വിളിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി പോയ വഴിക്ക് പോകുവാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഒരു പാട് കരഞ്ഞു…എനിക്കിനി കുറഞ്ഞത് ഏഴെട്ടു കൊല്ലം കൂടിയുണ്ട് ജയിലിൽ ,അതിനു മുന്നേ കൊല്ലപ്പെട്ടേക്കാനും മതി…നിങ്ങൾക്കൊരു ഭാരമാണെന്നറിയാം എങ്കിലും…..എന്റെ മോള് സുരക്ഷിതയായിരുക്കുമല്ലോ , ഒരാളെ കൊലയ്ക്ക് കൊടുത്തു അടുത്തതിനെയെങ്കിലും…..”
പ്രതീക്ഷ നിറഞ്ഞകണ്ണുകൾ എന്റെ മറുപടിയ്ക്കായി കാത്തു നിൽക്കുന്നു ….സമീറയെ ഇപ്പോൾ തന്നെ അമ്മായിയുടെ അടുത്ത് ആക്കിയിട്ടുണ്ട് ,ഇനി ഒരാളെ കൂടി….പക്ഷെ ഈ കണ്ണുകളിലെ പ്രതീക്ഷയെ ഇല്ലാതാക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല .
”ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം അവളെ ,അക്കാര്യമോർത്തു നിങ്ങൾ പേടിക്കേണ്ട…”
ഞാനവരുടെ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…
”അർജുൻ നിങ്ങൾ എന്നൊക്കെ എന്നെ വിളിക്കുമ്പോൾ എന്തോ അകലം പോലെ , പേര് വിളിച്ചോളൂ ,നാണക്കേടില്ലെങ്കിൽ ചേച്ചിയെന്നോ…”
”നാണക്കേടോ എന്തിനു ? ”