“”…മനസ്സിലായെടീ മനസ്സിലായി… ഞാൻവെറും മറ്റേതാണെന്നു കരുതിയല്ലേ നിന്റെയീ നെഗളിപ്പ്… ഇന്നലെ കരഞ്ഞുപറഞ്ഞപ്പൊ ഫുഡൊണ്ടാക്കിത്തന്നു… കാശുതന്നപ്പൊ ബീഫുമേടിച്ചിട്ടുവന്നു… വിളിച്ചയുടനേ കളിയും പറിയുമൊക്കെ നിർത്തീട്ടിങ്ങുപോന്നു..!!”””_ ശേഷമവൾടെ മുഖത്തേയ്ക്കുനോക്കി ഞാൻ തുടർന്നു;
“”…ഇത്രേക്കെ ഞാഞ്ചെയ്തപ്പോ നെനക്കൊരു വിചാരങ്കാണും, ഞാന്നിന്റടിമയായെന്ന്… എങ്കിലേ.. അതൊക്കെ നിന്റെവെറും തോന്നലാ..!!”””_ എന്നുകൂടി കൂട്ടിച്ചേർത്തപ്പോഴും അവളെന്നെ നോക്കിയൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു…
അതുകണ്ടപ്പോളെനിയ്ക്കു വിറഞ്ഞുകേറി;
“”…നിന്നെയൊണ്ടല്ലോ… നിന്നേക്കെ തുണിമൊത്തമഴിച്ചു കളഞ്ഞ് മരത്തിലു കെട്ടിയിട്ട് പുളിങ്കമ്പിനടിയ്ക്കണം… തല്ക്കാലമെനിയ്ക്കതിനു സമയമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഇന്നു രാത്രിമൊത്തം നീ പൊറത്തുനിയ്ക്ക്… വാ..!!”””_ പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾടെ കൈയ്ക്കുകയറിപ്പിടിച്ച ഞാൻ പുറത്തേയ്ക്കു വലിച്ചിറക്കീതും
അവളെന്റെ കൈയും തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേയ്ക്കൊറ്റയോട്ടം…
ഓടുന്നതിനിടയിൽ മഞ്ഞയിൽ ഇളംനീലപ്പൂക്കളുള്ള പാവാടയ്ക്കുള്ളിൽ തുള്ളിക്കളിച്ച മീനാക്ഷിയുടെ കുണ്ടിക്കുടങ്ങളെ പാദസരത്തിന്റെ കിലുക്കത്തിന്റകമ്പടിയോടെ കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ കുട്ടനൊന്നുമൂത്തു…
…അരുതബൂ… അരുത്… വോ മേരാ ദുശ്മൻ ഹെ… അതോണ്ടു വേണ്ടാതെ തലപൊക്കരുത്…
പൊക്കിയാലതു നിന്റെ മൊതലാളിയ്ക്കു മാനക്കേടാ.!
പുള്ളിയെപ്പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് അടുക്കളയിൽനിന്നും മീനാക്ഷിയുടെ വിളിവരുന്നത്;