എന്നാൽ തിരിച്ചെന്തേലുംപറഞ്ഞാൽ കഴിച്ചോണ്ടിരിയ്ക്കുന്നതു പിടിച്ചുമേടിച്ചാലോന്നുള്ള പേടികൊണ്ടാവണം,
“”…അതിനു ഹോസ്പിറ്റലിലങ്ങനൊന്നും കറന്റുപോകില്ല… ജനറേറ്ററൊക്കെണ്ട്… പോരാത്തേനടുത്തു നേഴ്സുമാരുംകാണും..!!”””_ എന്നൊരയഞ്ഞ മറുപടിയാക്കീത്…
“”…ഹൊ.! അന്നേരമെങ്ങാനമാ നേഴ്സിനുമുള്ളാമ്മുട്ടി ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്കുപോയാൽ ഡോക്ടറോപ്പറേഷൻ തീയേറ്ററിൽ പെടുക്കും..!!”””_ ഒടുവിലെ കപ്പകഷ്ണവും വായിലേയ്ക്കു കുത്തിക്കയറ്റിക്കൊണ്ടു
ഞാനെഴുന്നേറ്റപ്പോൾ അവളെന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അതിൽപ്പിന്നെ അന്നത്തെദിവസം മറ്റുപറയത്തക്ക വിശേഷങ്ങളൊന്നുമുണ്ടായില്ല…
രാത്രി റൂമിൽ ലൈറ്റുമിട്ടിരുന്നു പഠിയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ കയറിച്ചെന്ന എന്നെക്കണ്ടതും പഠിത്തംനിർത്തണോ വേണ്ടയോന്നുള്ള ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി മീനാക്ഷി…
എന്നാലൽപ്പം ടയേഡായിപ്പോയിരുന്ന എനിയ്ക്ക് മറ്റൊരു തല്ലുപിടുത്തത്തിനുള്ള മൂഡില്ലായിരുന്നതിൽ തിരിഞ്ഞുകിടന്നുറങ്ങുകയായിരുന്നു…
നല്ലുറക്കത്തിലെപ്പോഴോ കോളിങ്ബെൽ മുഴങ്ങിയപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നത്…
എന്നിട്ടുമെഴുന്നേൽക്കാൻ മടിച്ചുകിടന്നപ്പോൾ ചെറിയമ്മേടെ കോളുവന്നു;
“”…ഡാ… ഞങ്ങളുവന്നു… വാ… വന്നു കതകുതുറക്ക്..!!”””_ എന്നുമ്പറഞ്ഞ്…
സമയംനോക്കുമ്പോൾ ആറുമണിയാകുന്നതേയുള്ളൂ…
മൈര്.! ഇവറ്റോൾക്കൊക്കെ നേരംവെളുത്തിട്ടു കെട്ടിയെഴുന്നള്ളിയാൽപ്പോരേ..?? മനുഷ്യന്റുറക്കം കളയാനായ്ട്ട്…
പ്രാകിക്കൊണ്ടു കട്ടിലീന്നെഴുന്നേൽക്കാനായി തുടങ്ങുമ്പോൾ അപ്പോഴുമൊരു ബോധോമില്ലാണ്ടു പുതപ്പിനുള്ളിൽ നൂണ്ടുകിടന്നൊന്നുമറിയാതുള്ള ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു മീനാക്ഷി…