സ്മിത ടീച്ചറുടെ അവിഹിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര 3 [രോഹിത്]

പറഞ്ഞിരുന്നു.അയാളുടെ അമ്മച്ചി മരിക്കുന്നത് വരെ നോക്കിയതിന്റെയും രണ്ട് പിള്ളേരെ പ്രസവിച്ചതിന്റെയും കൂലി ആയി ഞാൻ ആ പണത്തെ കരുതി.അങ്ങനെ ഞാൻ കൊല്ലത്തു താമസം തുടങ്ങി.അവിടെ വീട് തോമാച്ചായൻ നോക്കിക്കോളും. മക്കൾ അവധിക്ക് വരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ മാത്രം ഞാൻ വീട്ടിൽ പോകും. അല്ലാത്തപ്പോൾ അവിടെ തന്നെ . ജോലി ഒക്കെ ഞാൻ വളരെ ആസ്വദിച്ചു ചെയ്തു പോന്നു.കാലം ഉണക്കാത്ത മുറിവുകൾ ഇല്ല എന്ന് പറയുന്നത് പോലെ ഇപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ പണ്ടത്തെ പോലെ ഡിവോഴ്സ് വാങ്ങാനോ മരിക്കാനോ ഉള്ള ചിന്തകൾ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല. ഞാൻ B ed എടുത്തതും ജോലി ശരിയാക്കിയതും ഇച്ചായന്റെ അടുത്ത് നിന്നു ഇറങ്ങേണ്ടി വന്നാൽ ഇറങ്ങി ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ആണെങ്കിലും ഇപ്പോൾ പതിനൊന്നും ഒൻപതും വയസ്സായ മക്കൾക്ക്‌ വേണ്ടി ഞാൻ ആ തീരുമാനങ്ങൾ ഒക്കെ മാറ്റി ഇച്ചായന്റെ ഭാര്യയായി തുടരാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. പിന്നെ എന്റെ പഠനത്തിനും ജോലിക്കും വേണ്ടി ഇച്ചായൻ ചിലവാക്കിയ തുകയും എന്നെ അയാളുടെ കടക്കാരി ആക്കിയിരുന്നല്ലോ?? പക്ഷേ ശാരീരികമായും മനസികമായും ഒരു ബന്ധവും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇച്ചായൻ എന്നോടും ഞാൻ ഇച്ചായനോടും അതെപ്പറ്റി പിന്നീട് ഒരു സംസാരവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.വർഷത്തിൽ ഒരു തവണ ലീവിന് വരുമ്പോൾ പോലും ഞാൻ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം വീട്ടിൽ പോയി ആളെ കണ്ടിട്ട് ജോലി തിരക്ക് പറഞ്ഞ് തിരിച്ചു വന്നിരുന്നു. അവിടെ നിന്നാലും ആൾ എന്നെ ഒന്നു തൊടുക പോലും ഇല്ല. ഞങ്ങൾ കാണുന്ന നിമിഷത്തിൽ എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കും എന്നല്ലാതെ പിന്നീട് മക്കളെ കുറിച്ചല്ലാതെ ഒന്നും ഞങ്ങളുടെ സംസാര വിഷയം ആയില്ല.എന്തിനു മക്കൾ മാസത്തിലോ രണ്ട് മാസം ഇരിക്കുമ്പോളോ വീട്ടിൽ ലീവിന് വരുന്ന സമയത്തു അവരോടൊപ്പം നിൽക്കാൻ ഞാൻ പോകുമ്പോൾ ആണ് ഞങ്ങൾ ഫോണിൽ പോലും എന്തെങ്കിലും രണ്ട് വാക്ക് പറയുന്നത് തന്നെ.മക്കൾ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങോട്ടോ അങ്ങേര് ഇങ്ങോട്ടോ വിളിക്കാറില്ല. ലൈംഗിക ശേഷിക്ക് കേടുപാട് സംഭവിച്ചത് എന്നെ ഫേസ് ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്നു ഇച്ചായനെ വിലക്കിയപ്പോൾ അയാൾ എന്നെയും മക്കളെയും മറന്നു വേറൊരു പെണ്ണിന്റെ പിന്നാലെ പോയവൻ ആണെന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്റെ