“അത് നേരാണ് എന്ത് പറയാനാണ്, നമ്മൾ തമ്മിൽ അടുത്താൽ മതിയായിരുന്നു”
“അത് വേണ്ട, നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് ചേരുക – ശാലിനി ചേച്ചിയും ചേട്ടനും അതാണ് എന്നും എന്റെ മനസിൽ”
(അവൾ ആദ്യമായാണ് ശാലിനിയെ ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ച് ഞാൻ കേൾക്കുന്നത്)
“ഹും അതാണ് വിധിച്ചതെങ്കിൽ അത് നടക്കും, അതല്ലെങ്കിൽ”
“അല്ലെങ്കിൽ.. തീർച്ചയായും നിന്നെ ഞാൻ സ്വീകരിക്കും”
“അപ്പോൾ അവളെ ഉപക്ഷിക്കാൻ പോകുകയാ?”
“എയ് അല്ല, അവൾ എന്നെ ഉപക്ഷിച്ചാൽ മാത്രമേ അങ്ങിനെ ഒരു ചോദ്യം ഉദിക്കുന്നുള്ളൂ”
“അതൊന്നും വേണ്ട കെട്ടോ, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വരുന്നേയില്ല”
ഹൃദയം ഹൃദയത്തോട് പതിയെ അടുക്കുകയാണ്.
ശാലിനിയെ പോലെ തന്നെ മാലിനിയും എന്റെ ഉള്ളിൽ കുടിയേറി തുടങ്ങി. ഒരു പുരുഷന് ഒരു ഇണ എന്നതൊക്കെ ഒരിക്കലും സത്യമാണെന്ന് പറയാനാകില്ല. പുരുഷന്റെ ജനിതകമായി തന്നെയുള്ള സ്വഭാവം പോളിഗാമി ആണ് എന്നത് അന്നൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു.
എന്റെ മനസിനെ പിടിച്ചാൽ എനിക്കു തന്നെ കിട്ടില്ലാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു.
മാലിനിയുടെ മനസിൽ എന്തായിരിക്കാം എന്നത് ഊഹിക്കാനേ കഴിയൂ, എന്നിരുന്നാലും എനിക്കിട്ട് മുഖമടച്ച് അടി തന്നത് അവൾക്ക് വലിയ മനോവിഷമം ഉണ്ടാക്കി എന്ന് മാത്രമാണ് എനിക്ക് മനസിലായിരുന്നത്.
ഞങ്ങളുടെ ഫോൺ വിളികൾ രാത്രി കാലങ്ങളിലേയ്ക്ക് നീണ്ടു.
നനഞ്ഞ് ശരീരത്തിലൊട്ടിയ ഡ്രെസുമായി അവൾ ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവന്ന കഥയും അവളുടെ നിധികുംഭങ്ങൾ തെളിമയാർന്ന് കണ്ടതും മാലിനിയോട് ഞാൻ കളിയാക്കാനായി പറഞ്ഞു.
ഭാര്യയാകാൻ പോകുന്ന ആളുടെ അനിയത്തിയോട് ഇതൊക്കെ പറയുന്നത് മോശമല്ലേ എന്നൊന്നും അവൾ ചോദിച്ചില്ല. ഏത് പെൺകുട്ടിയേയും പോലെ അവളുടെ ശരീരഭംഗിയിൽ ഞാൻ ആകൃഷ്ടനായതും, അതിനെ പുകഴ്ത്തുന്നതും സ്വൽപ്പം ലജ്ജയോടെ അവൾ കേൾവിക്കാരിയായി മാത്രം ആസ്വദിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു.
ഇതിനൊപ്പം തന്നെ വൃത്തികെട്ടവനായ ഞാൻ ശാലിനിയുടെ അഭൗമ സൗന്ദര്യമൊഴുകുന്ന ശരീര ഭാഗങ്ങളും മാലിനിയോട് വർണ്ണിച്ചിരുന്നു.
“അവളുടെ താഴെയൊക്കെ എന്ത് നിറമാണെന്നറിയുമോ? സിനിമാ നടിമാർ തോറ്റ് പോകും!”
“എല്ലാം വെട്ടി ഒതുക്കിയാണ് വരുന്നത്”
“ഞെട്ടുകളൊക്കെ ചെറിയ ഒരു ബ്രൗൺ നിറമാണ് കൂമ്പിയിരിക്കും, നിന്റേത് പിന്നെ എങ്ങിനാണെന്ന് എനിക്ക് ഊഹിക്കാം”
ഈ രീതിയിലൊക്കെയായി സംസാരങ്ങൾ.