Posted by നന്ദന്റെ നെഞ്ച് വല്ലാതെ വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും വൃന്ദയെ മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല,
‘താൻ വൃന്ദയോട് വിവേകിന്റെ കാര്യം ചോദിക്കുമ്പോ അവൾ തല കുനിച്ചു നിൽക്കുയായിരുന്നു, ഒന്നെതിർത്തത്പോലുമില്ല അപ്പൊ താൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടിയില്ല, താൻ ചോദിച്ചത് എല്ലാം സത്യമായിരുന്നു എന്നല്ലേ അതിനർത്ഥം…വിവേകിന്റെ കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോൾ അവളൊന്ന് ഞെട്ടിയത് താൻ കണ്ടു, അപ്പൊ എല്ലാം സത്യമായിരിക്കും, കേശുനായർ… സ്വന്തം മകനെക്കുറിച്ച് ആരും കള്ളം പറയില്ല, അങ്ങനെയെങ്കിൽ വൃന്ദ ഒരു പെരുങ്കള്ളി തന്നെ, എങ്കിലും മനസ്സിനുള്ളിൽ ആരോ പറയുന്നപോലെ, കേട്ടതൊന്നും സത്യമല്ലന്ന്, പക്ഷേ താൻ അവളോട് നേരിട്ട് ചോദിച്ചതല്ലേ അവൾ അതെല്ലാം കള്ളമാണെന്ന് പറയുമെന്ന് കരുതി…ഇല്ല ഇനി നന്ദന്റെയുള്ളിൽ വൃന്ദയില്ല…’
നന്ദൻ മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു,
അപ്പോൾ സാബുവും ശ്യാമയും മുറിയിലേക്ക് വന്നു,
കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയായിരുന്ന നന്ദൻ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു, രണ്ടുപേരും അവനിരുവശത്തായി ഇരുന്നു, കുറേ നേരം ആരുമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല,
“നന്ദൂട്ടാ…”
സാബു വാത്സല്യത്തോടെ വിളിച്ചു,
“നീയെന്ത് തീരുമാനിച്ചു…???”
നന്ദൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല
“മോനാറിയാലോ… നീയെന്ത് തീരുമാനിച്ചാലും നിന്നോടൊപ്പം ഈ ഞാനുണ്ടാകും… മോൻ പറ ഇനീം വൃന്ദയെതന്നെ വേണമെന്നാണേൽ അച്ഛൻ നടത്തിത്തരും ഈ കല്യാണം, ജാതകോ ഒന്നും ഞാൻ പ്രശ്നമാക്കുന്നില്ല, കാരണം എനിക്കെന്റെ നന്ദൂട്ടന്റെ സന്തോഷമാണ് വലുത്…”
“വേണ്ടച്ഛാ…എനിക്ക് വൃന്ദയെ വേണ്ട…എനിക്ക് വലുത് നിങ്ങള് രണ്ടുപേരുമാ… നിങ്ങളുടെയെല്ലാം സന്തോഷം കെടുത്തിയിട്ട് എനിക്ക് അവളെ വേണ്ട…”
നന്ദൻ സാബുവിനെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഏയ്…ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷം തന്നെയാടാ മോന്റെ ഇഷ്ടം നടക്കട്ടെ, അല്ലേ ശ്യാമേ…”
സാബു ശ്യാമയോട് ചോദിച്ചു, ശ്യാമ അതിനു ഒരു മങ്ങിയ ചിരി ചിരിച്ചു…
നന്ദൻ രണ്ടുപേരെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു.
“ഈ നന്ദൂട്ടന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യമെന്താണെന്നോ…?? നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരുമാ അത്, നമുക്ക് നമ്മൾ മാത്രം മതി…ഇനി എനിക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാൻ തോന്നുമ്പോ നിങ്ങൾ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു തന്നാൽ മതി, ഞാം കെട്ടിക്കോളാം,,,”
നന്ദൻ രണ്ടുപേർക്കും ഓരോ ഉമ്മ കൊടുത്തു അവർ തിരിച്ചും
“നോക്കിക്കോ എന്റെ നന്ദൂട്ടന് ഞാൻ അവളെക്കാളും സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിനെതന്നെ കണ്ടുപിടിക്കും…”
ശ്യാമ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു,
“എന്നാ എന്റെ നന്ദൂട്ടന്റെ കല്യാണം ഈ നാട് ഇന്നുവരെ കാണാത്തത്ര ഗംഭീരമായി ഞാൻ നടത്തും… നോക്കിക്കോ…”