എന്തായാലും അവൾക്കു നഷ്ടപെട്ട വീട്ടുകാരെ അവൾക്കു ഇനി കിട്ടും.. അവളുടെ ജീവിതം ഇനിയും നല്ല രീതിയിൽ മുന്നോട്ടു പോകും…..
കിരൺ വണ്ടി ഓടിച്ചു ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ ഉള്ള ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോൾ നേരം ഇരുട്ടി…. ഞങ്ങൾ കിച്ചുവിനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കയറ്റി മുറിവ് എല്ലാം വച്ചു കെട്ടി.. കാര്യമായ പരുക്കൊന്നും ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് അപ്പോൾ തന്നെ പോകാൻ പറ്റി… ഞങ്ങൾ അവനെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കി തിരികെ വന്നു…….
കിരണിനോട് കാർ കൊണ്ട് പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു ഞാൻ വീട്ടിൽ കയറി… എനിക്കു നല്ല വിശപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു…. ഞാൻ നേരെ വീട്ടിൽ ചെന്ന് കയറി.. എല്ലാരും ഹാളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു… ചേട്ടൻ എല്ലാരോടും കാര്യം പറഞ്ഞു കാണും എന്ന് എനിക്കു ഉറപ്പായി… ഞാൻ ചെന്നത് കണ്ടതും അമ്മ എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങും മുൻപ് ഞാൻ വിശക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു…. ഞാൻ പോയി ഇരുന്നു.. ഉടനെ അമ്മയും ചേട്ടത്തിയും പോയി എനിക്കു ഫുഡ് കൊണ്ട് വന്നു.. ഞാൻ നല്ല വിശപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു കഴിച്ചു….. എന്റെ കഴിപ്പ് കണ്ടു അവരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. ഞാൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു നേരെ മുകളിൽ പോയി.. നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് കുളിക്കാൻ ഒന്നും നിൽക്കാതെ വേഗം പോയി കട്ടിലിൽ കിടന്നു… കിടന്നതു മാത്രമേ ഓര്മയുള്ളു ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി…..
……………………………………………………………….
അടുത്ത ദിവസം ഞാൻ കാണുന്നത് സന്തോഷം കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന മാളുവിനെ ആണ്.. അവളുടെ ഇത്രയും നാൾ കണ്ട മുഖം അല്ല…. അവൾ ഇപ്പോൾ വളരെ അധികം സന്തോഷവതി ആണ്…. അത് കാണുമ്പോൾ എനിക്കു എന്താന്നില്ലാത്ത ഫീലിംഗ്.. ഒരു തരത്തിൽ അവൾക്കു പറ്റിയ പ്രേശ്നത്തിന് ഞാനും കാരണം അല്ലേ.. അപ്പോൾ അവളുടെ സന്തോഷം കാണുമ്പോൾ എനിക്കു ആ കുറ്റബോധം ഇല്ലാതെയായി……..
ആമ്മയും ചേട്ടത്തിയും എല്ലാം വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു.. മാളുവിനോട് സംസാരിക്കാൻ ആയി അവൾ മുറിയിൽ പോയ തക്കം നോക്കി ഞാനും പോയി……
“മാളു ”
അവൾ എന്നെ ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി….. അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു..