Posted by വിനോദിന്റെയും അച്ഛന്‍ പെങ്ങളെ വിവാഹം ചെയ്ത രാമന്‍ നായരെ കടയാണ്. അമ്മാവന് അതുകൂടാതെ ടൗണില്‍ കുറെ കടകളുണ്ട്. വയസ് മുപ്പതായിട്ടും വിനോദിന് വിവാഹം ശരിയായിട്ടില്ല. കാരണം ഗൗരിയമ്മ തന്നെ. തന്റെ മൂത്ത മരുമകള്‍ അംബികയെപോലെ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ വേണമെന്ന ആവശ്യമാണുള്ളത്. പല ബ്രോ്ക്കര്‍ മുഖേന വിവാഹം അന്വേഷിച്ചെങ്കിലും അതുപോലെയൊരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിയില്ല. കാരണം അംബികയുടെ സ്വഭാവവും വിനയവും ബഹുമാനവും സ്‌നേഹവും ഗൗരിയമ്മയ്ക്ക് ഒരുപാടിഷ്ടപ്പെട്ടു. മരുമകളായല്ല, മകളായാണ് ഗൗരിയമ്മ അവളെ സ്‌നേഹിക്കുന്നത്. ഏത് ആവശ്യത്തിനും അംബിക തന്നെ മതി ഗൗരിയമ്മയ്ക്ക്. പിന്നെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ കാര്യം പറയേണ്ട. വിനയന് അവളെ കെട്ടികൊണ്ടുവന്ന നാള്‍ മുതല്‍ അയല്‍പക്കത്തുള്ളവരും കുടുംബക്കാരും അംബികയുടെ സൗന്ദര്യത്തെപറ്റി തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്. പണ്ടൊക്കെ അവളുമായി പുറത്തുപോവുമ്പോള്‍ പല ആണുങ്ങളും അംബികയെ നോക്കുന്നത് ഗൗരിയമ്മ കാണാറുണ്ട്. അതിന് ശേഷം അംബികയെ തനിച്ച് പുറത്ത് പറഞ്ഞയക്കാറില്ല. അവള്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും തയ്ക്കാനുണ്ടെങ്കില്‍ നാട്ടിലുള്ള ശരദയുടെ തയ്യല്‍ കടയില്‍ ഒന്ന് പോവും, അത്ര തന്നെ. പ്രീഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ് പതിനെട്ട് വയസു പൂര്‍ത്തിയായപ്പോള്‍ തന്നെ വിനയന് അവളെ വിവാഹം ചെയ്തു. അന്ന് വിനയന് വയസ് 31. വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പോള്‍ ആറ് വര്‍ഷം ആവുന്നു. വിനോദിനും വയസ് മുപ്പത്തിയൊന്നിലേക്ക് അടുക്കുന്നു. അന്ന് ബ്രോക്കര്‍ നാരായണന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ഗൗരിയമ്മ ഓര്‍ത്തു.
ബ്രോക്കര്‍ നാരായണന്‍: ന്റെ ഗൗരിയമ്മേ. വിനയന് പെണ്ണ് കാട്ടി കൊടുത്ത കാരണമാണ് വിനോദിന് എന്നോട് പെണ്ണ് നോക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞതെന്ന് എനിക്കറിയാം. ഞാനീ ബ്രോക്കര്‍ പണി തുടങ്ങീട്ട് ഇരുപത്തിയഞ്ച് കൊല്ലം കഴിഞ്ഞ്. ആ കാലയളവില്‍ നിങ്ങളെ മൂത്ത മരുമോളെ പോലത്തെ ഒരു സുന്ദരി പെണ്ണിനെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. ഇതേ ഇത് നോക്കിയേ..
എന്നു പറഞ്ഞു കയ്യിലെ ഫോട്ടോ നീട്ടുന്ന നാരായണനില്‍ നിന്ന് ആ ഫോട്ടോ വാങ്ങി നോക്കിയ ഗൗരിയമ്മ. ഫോട്ടോയിലെ ഇരുനിറമുള്ള പെണ്ണിനെ കണ്ട്.
ഗൗരിയമ്മ: നിറം കുറവാണല്ലോ…?
നാരായണന്‍: പിന്നെ എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും അംബികക്കൊച്ചിനെ പോലെയുണ്ടാവോ.. വിനോദിനാണെങ്കില്‍ പലചരക്ക് കടയിലല്ലേ ജോലി. അല്ലാതെ ഗവണ്‍മെന്റ് ജോലിയൊന്നും ഇല്ലല്ലോ.
ഗൗരിയമ്മ: എന്നാലും….
നാരായണന്‍: ഒരു എന്നാലും ഇല്ല. ഇനിയിപ്പോ നല്ല ജോലിയുണ്ടെങ്കിലും അംബികയെ പോലത്തെ മരുമോളെയൊന്നും ഈ കാലത്തൊന്നും കിട്ടില്ല. കുറെ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവരും. അപ്പോളേക്കും പ്രായം അങ്ങ് പോവും.
ഗൗരിയമ്മ: ഞാന്‍ ഒന്നാലോചിക്കട്ടെ.
നാരായണന്‍: ആലോചിക്കാന്‍ എന്താ.. കുറച്ച് നിറം കുറവുണ്ട് കുട്ടിക്ക്. നായര് തന്നെയല്ലേ ജാതി. പിന്നെ കാശും ഉണ്ട്. പഠിപ്പും ഉണ്ട്. ആട്ടെ വിനോദ് എവിടെ..?
ഗൗരിയമ്മ: അവന്‍ സാധനം എടുക്കാന്‍ ആന്ധ്രയിലേക്ക് പോയി.
നാരായണന്‍: ഹോ അപ്പോ രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ അല്ലേ..?
ഗൗരിയമ്മ: ങാ.. വിനയനും കൂടെ പോയാല്‍ പിന്നെ ഇവിടെ ഞാനും