മൂത്രമൊഴിക്കാന് അംബിക തീരുമാനിച്ചു. അമ്മാവനില് നിന്ന് ആ വാട്ടര് ബോട്ടില് അംബിക വാങ്ങി.
അമ്മാവന്: മോള് അതിലൊഴിച്ചോ.. ആരും കാണാതെ ഞാന് നോക്കിക്കോളാം…
എന്നു പറഞ്ഞു സീറ്റിന് മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങിയിരിക്കുന്ന രാമനമ്മാവന്. വലതുകയ്യില് അമ്മാവന് തന്ന കുപ്പിയുമായി മൂത്രമൊഴിക്കാന് ഒരുങ്ങുന്ന അംബിക. കുപ്പിയില് മൂത്രമൊഴിക്കുന്നത് പ്രയാസമാണെന്ന് അംബികയ്ക്ക് തോന്നി. കാരണം അംബികയുടെ ഷഡ്ഡി ഊരണം. അതിന് സീറ്റില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കണം. സീറ്റില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റാല് കുറച്ച് മുമ്പില് നില്ക്കുന്നവരുടെ ശ്രദ്ധ തന്നിലേക്ക് വരും. അവള് നിസ്സഹായയോടെ ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിയാതെയിരുന്നു ആലോചിച്ചു.
അമ്മാവന്: എന്ത് പറ്റി മോളെ…?
അംബിക: എനിക്ക്… അത്…
അംബിക വിക്കി.
അമ്മാവന്: മോള് ഷെഡ്ഡി ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ…?
അംബിക: ഉം
അംബിക മൂളി തലയാട്ടി.
അമ്മാവന്: മോള് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നാല് മറ്റുള്ളവര് ശ്രദ്ധിക്കും. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് സാരി പൊക്കി വെച്ച് അഴിച്ചെടുത്തോ…
ഇതുകേട്ട് മൂളി അംബിക തന്റെ പച്ച സാരി താഴെ നിന്ന് മുകളിലേക്ക് കയറ്റിപിടിച്ചു. പക്ഷെ നല്ല കനമുള്ള സാരിയായതിനാല് സാരി താഴോട്ട് ഊര്ന്ന് വീഴുന്നു.
ഇതുകണ്ട് അമ്മാവന്: ഞാന് സഹായിക്കാം മോളെ….
ആ ടൂറിസ്റ്റ് ബസിന്റെ ഇടുങ്ങിയ സീറ്റിലേക്ക് തലയിട്ട് അംബികയുടെ മുന്നിലെ സാരിയുടെ ആ ഭാഗത്ത് പിടിച്ച് പാവാടയും സാരിയും രാമനമ്മാവന് അവളുടെ മുട്ടുകാല്വരെ സാരി ഉയര്ത്തി വെച്ചു. അംബികയുടെ വെളുത്തുതുടുത്ത അഴകാര്ന്ന കാലും കാല്മുട്ടും രാമന് നായര് കണ്ടു. അമ്മാവന് ചെയ്യുന്നതില് അംബികയ്ക്ക് നാണം തോന്നിയെങ്കിലും അവളുടെ അപ്പോളത്തെ ആ സാഹചര്യത്തില് അവള്ക്ക് അത് കാര്യമാക്കിയില്ല. അമ്മാവന് കാല്മുട്ട് വരെ ഉയര്ത്തിവെച്ചു തന്ന സാരിയുടെയും പാവാടയുടെയും ഉള്ളിലേക്ക് കയ്യിട്ട് ഷെഡ്ഡി ഊരാന് അംബിക ശ്രമിച്ചു. അപ്പോള് സാരിയും പാവാടയും കാല്മുട്ടില് നിന്ന് കുറച്ച് പിന്നോട്ട് മാറി. രാമന് നായര് അവിടേക്ക് കൊതിയോടെ നോക്കി. അയാള്ക്ക് എവിടെയോ ഒരു മിന്നല് പാളി. അപ്പോളേക്കും ബസില് പാട്ടിട്ടു. അംബിക ഉള്ളിലിട്ട കൈ ഷെഡ്ഡിയില് പിടിച്ച് വലിക്കാന് തുടങ്ങിയെങ്കിലും ഷെഡ്ഡി മാറുന്നില്ല. അവള് വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു. പരാജയപ്പെട്ടു.
അമ്മാവന്: എന്താ മോളെ… ഷെഡ്ഡി കിട്ടുന്നില്ലേ…
അംബിക ഇല്ലായെന്നര്ത്ഥത്തില് തലയാട്ടി.
അമ്മാവന്: ഞാന് നോക്കാം മോളെ…
അംബിക: വേണ്ട അമ്മാവാ…
അമ്മാവന്: സാരമില്ല മോളെ.. ഇപ്പോളത്തെ അവസ്ഥയല്ലേ… നല്ല പോലെ