ദയനീയമായി അംബിക: ഇല്ല…
അമ്മാവന്: മോളെ മൂത്രം പിടിച്ചു നിര്ത്തുന്നത് കേടാ…
അംബിക: ബസ് എവിടെങ്കിലും നിര്ത്തോ…?
അമ്മാവന്: അങ്ങനെ നിര്ത്തുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല… ബസ് നിര്ത്തിയാലും ഏതെങ്കിലും റോഡരികിലേ നിര്ത്തൂ.. ഞങ്ങള് ആണുങ്ങള്ക്ക് പോയി മൂത്രമൊഴിക്കാം. നിങ്ങള് പെണ്ണുങ്ങള് അങ്ങനെയല്ലല്ലോ….
അംബിക: ഹാവൂ….
അംബിക വയറിനുതാഴെ കൈകൊണ്ടുപോയി സഹിച്ചുകൊണ്ട് മൂത്രം പിടിച്ചു നിര്ത്തുന്നു..
അമ്മാവന്: മോളെ ഇത് അപകടമാണ്… മോള് മൂത്രമൊഴിക്കാതെയിരിക്കുന്നത്…
അംബിക: ഞാനെന്ത് ചെയ്യും അമ്മാവാ…
അമ്മാവന്: സാരിയില് ഒഴിച്ചാല്, സാരി നനയും. മാത്രമല്ല ഏസി ആയതോണ്ട് മൂത്രത്തിന്റെ മണം എങ്ങും എത്തും.
ദയനീയമായി അംബിക: പിന്നെ എന്താ ചെയ്യാ….?
രാമനമ്മാവന് ഒന്നാലോചിച്ച ശേഷം.
അമ്മാവന്: മോള് ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് (കയ്യിലെ വെള്ളകുപ്പി അംബികയ്ക്ക് നേരെ കാണിച്ചുകൊണ്ട്) ഇതിലൊഴിച്ചോ…
ഞെട്ടലോടെ അതിലേക്ക് നോക്കി അംബിക: ഇതിലോ…?
അമ്മാവന്: അതെ.. മോളെ… അല്ലാതെ വേറെ മാര്ഗ്ഗമില്ല…
വീണ്ടും അംബികയ്ക്ക് മൂത്രശങ്കവന്നു.
അംബിക: ഹൂ…
അവള് വീണ്ടും സഹിച്ചു പിടിച്ചു.
കയ്യിലെ ഒരു ലിറ്റര് വലിപ്പമുള്ള വലിയ ദ്വാരമുള്ള ആ വാട്ടര്ബോട്ടില് നിന്ന് വെള്ളംകുടിച്ച് തീര്ക്കുന്ന രാമനമ്മാവന്. വെള്ളം കുടിച്ചു തീര്ത്തുകൊണ്ട് കുപ്പി അംബികയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട്
അമ്മാവന്: ദാ മോളെ.. ഇതിലൊഴിച്ചോ…
അംബിക: വേണ്ട… ആരെങ്കിലും കാണും അമ്മാവാ…
അമ്മാവന്: മോളെ.. ഇതിലൊഴിച്ചില്ലെങ്കിലാ നാണക്കേട്. മൂത്രത്തിന്റെ മണം മണത്ത്് എല്ലാവരും ഇങ്ങോട്ട് നോക്കും. അത് പിന്നെ മോള്ക്ക് നാണക്കേടാ..
അംബിക: എന്നാലും
അമ്മാവന്: പുഷ്പ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്… നമ്മളാണെങ്കില് ഏറ്റവും പിന്നിലെ സീറ്റിലും. ആരും കാണില്ല മോളെ…
അമ്മാവന് പറയുന്നത് ശരിയാണെന്ന് അംബികയ്ക്ക് തോന്നി. ഇനി മൂത്രം പിടിച്ചു നില്ക്കാന് ആവില്ലെന്ന് അവള്ക്ക് ബോധ്യമായി. കാരണം ഓരോ തവണയും മൂത്രശങ്ക കൂടി കൂടിവരുന്നു. സഹിക്കുന്നത് അവളെ സംബന്ധിച്ച് അസഹ്യമായിരുന്നു. അമ്മാവന് പറഞ്ഞപോലെ ആ വാട്ടര് ബോട്ടിലില്