അങ്ങനെ അവരോടോരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിരിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ഫുഡ്ഡെത്തീത്…
അപ്പോഴേയ്ക്കും കഴിയ്ക്കാനായി ജോക്കുട്ടനുമെത്തി, കൂടെ അച്ചുവും…
“”…എത്തി… എത്തി… സാധനമെത്തീ..!!”””_ വലിയ കറിബൗളിലേയ്ക്കു പകർത്തിയ കറികൊണ്ടുവന്ന് ടേബിലേയ്ക്കുവെച്ച് ചേച്ചിപറഞ്ഞതും, ഡയറ്റിങ്ങിലായ്രുന്ന പട്ടിയ്ക്ക് പല്ലിന്റിടകുത്താൻ ചിക്കൻകാലുകൊടുത്ത അവസ്ഥയിലായി ഞാൻ…
പ്ളേറ്റിലേയ്ക്കെടുത്തുവെച്ച വെള്ളയപ്പത്തിലേയ്ക്ക് കറിയൊഴിയ്ക്കണോ, അതോ കറിബൗളിലേയ്ക്ക് അപ്പമിടണോന്നറിയാതെ ആകെയാശയക്കുഴപ്പം…
മണമാണെങ്കിലോ അതിലുംഭീകരം…
ഈശ്വരാ.! മണംസഹിയ്ക്കാതെ മീനാക്ഷി കറിയെടുത്ത്
കുളിച്ചുകളയുന്നോ എന്തോ..??
…ആം.! എന്തേലുമൊക്കെ കാണിയ്ക്കട്ടേ… പോയാക്കുറച്ചു മാനമല്ലേന്നും മനസ്സിൽക്കരുതി
ബീഫ്റോസ്റ്റുമാതിരി വരട്ടിയെടുത്ത തേങ്ങാക്കൊത്തൊക്കെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആവിപറക്കുന്ന പന്നിയിറച്ചി പാത്രത്തിലേയ്ക്കു കോരിക്കമിഴ്ത്തുവായ്രുന്നൂ ഞാൻ…
അതുകണ്ടപ്പോൾ സാധാരണ തൂമ്പായ്ക്കു കോരിയിടാറുള്ള മീനാക്ഷിപോലും പകച്ചുപോയിട്ടുണ്ടാവും…
എന്നാലതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ഞാനെന്റെ പണിതുടർന്നു…
അതുകണ്ടിട്ടെന്നോണം,
“”…ബാക്കിയുള്ളോർക്കെന്തേലും മെച്ചംവെയ്ക്കോടേ..??”””_ ന്നുള്ള അച്ചുവിന്റെ ചോദ്യമെത്തി…
അതുപോലും മുഖവിലയ്ക്കെടുക്കാതെ ഒരുകഷ്ണമെടുത്ത് ഞാൻ വായിലേയ്ക്കുവെച്ചു…
…ഉഫ്.! ഞെരിപ്പ് സാനം.!
ആവശ്യത്തിന് ചേർത്തിരുന്ന കറിവേപ്പിലയുടെ മണവും രുചിയും അതോടൊപ്പം കുരുമുളകിന്റെ എരിവുകൂടിയായപ്പോൾ സംഭവം വേറെ ലെവലായ്ട്ടുണ്ടായ്രുന്നു…