കൂട്ടത്തിൽ ചെക്കന്റെ കാറിച്ചകൂടിയായപ്പോൾ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാത്ത അവസ്ഥയും…
“”…നീ ഡോക്ടറല്ലേ..?? അപ്പൊ നിനക്കിതൊന്നും അറിയാമ്പാടില്ലേ..??”””_
കുഞ്ഞിന്റെ കൈയ്ക്കും കവിളിലുമൊക്കെത്തഴുകി കരച്ചിലുനിർത്താൻ ശ്രെമിച്ചിട്ടിരുന്ന മീനാക്ഷിയോടുഞാൻ ചോദ്യമിട്ടു…
“”…അതിനുഞാൻ
ഡോക്ടറാണ്ഹേ… അല്ലാണ്ട് ഡേകെയറ് നടത്തുവല്ല; കുഞ്ഞുങ്ങളെ
കിടത്തിയുറക്കാൻ… എനിയ്ക്കുതോന്നുന്നത് ഇതു വിശന്നിട്ടുതന്നാവുമെന്നാ..!!”””_ അത്രയുംപറഞ്ഞശേഷം കുഞ്ഞിന്റെ കൈവിട്ടയവൾ,
“”…ഞാമ്പോയി
പാലെന്തേലുമുണ്ടോന്നു നോക്കീട്ടുംവരാം..!!”””_ എന്നുകൂടി കൂട്ടിച്ചേർത്തശേഷം അടുക്കളയിലേയ്ക്കു നടന്നു…
അധികംവൈകാതൊരു നിപ്പിളുകുപ്പിനിറയെ പാലുമായവൾ പാഞ്ഞുവരികേംചെയ്തു…
അതവന്റെ വായിലേയ്ക്കു വെച്ചുകൊടുത്തെങ്കിലും
അതിലൊന്നുംവീഴുന്ന
ടൈപ്പല്ലായ്രുന്നൂ ചെക്കൻ…
നിപ്പിളല്ല, അമൂലിന്റെകമ്പനി എന്റെ പേർക്കെഴുതിത്തന്നാലും ഞാൻ കാറിച്ച നിർത്തില്ലെടാന്നമട്ടിൽ അവനങ്ങു കീറിപ്പൊളിച്ചു…
വായിലേയ്ക്കു നീട്ടിക്കൊടുത്ത നിപ്പിളുകുപ്പിയും തട്ടിയെറിഞ്ഞുള്ള കീറലുകണ്ടതും എനിയ്ക്കങ്ങടു വിറഞ്ഞുകേറി;
“”…ദേ മര്യാദയ്ക്കല്ലേൽ വായിലേയ്ക്കു ഞാനിത്
കുത്തിക്കേറ്റും പറഞ്ഞേക്കാം..!!”””_ നിപ്പിളുകുപ്പിയുംചൂണ്ടി ഭീഷണിമുഴക്കിയതും എന്റെമുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി കീറിക്കൊണ്ടിരുന്ന ചെക്കനൊന്നുപകച്ചു…
പക്ഷേ കാര്യമുണ്ടായ്ല്ല, പിന്നതിലും ശക്തിയിലവൻ നിലവിളിയ്ക്കാനുംതുടങ്ങി…
“”…ഈ മൈര്… എടീ മീനാഷീ… നീയീ പണ്ടാരത്തിന്റെ വായങ്ങടു തുറന്നുപിടിച്ചേ… ഇതങ്ങോട്ടു കുത്തിയിറക്കിവിടാം… അല്ലാണ്ടിത് കുടിയ്ക്കുമെന്നൊന്നും എനിയ്ക്കു തോന്നുന്നില്ല..!!”””