എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 27 [അർജ്ജുൻ ദേവ്]

Posted by

“”…അതേ… പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവാത്തവരോടു വാദിച്ചു സമയങ്കളയാനില്ലാത്തോണ്ട് ഞാമ്പോണു… ഇതിനെ തക്കുടൂനു കൊടുക്കണം..!!”””_ പറഞ്ഞശേഷം പാവയേംകൊണ്ടവൾ താഴേയ്ക്കുനടന്നു…

പുള്ളിക്കാരിയിറങ്ങി പോകുന്നതുംനോക്കി കുറച്ചുനേരമിരുന്നപ്പോളൊരു ചിന്ത;

…ഇനിയവളു മനഃപൂർവ്വമെടുത്തതാവൂലേ..?? എന്തൊക്കെപ്പറഞ്ഞാലും ഒരു പാവയെ അടിച്ചുമാറ്റാനുംമാത്രം ഊളയൊന്നുമല്ല മീനാക്ഷി…
മിക്കവാറും അബദ്ധമ്പറ്റീതാവും…
ആം.! എന്തേലുമാവട്ടേ… പാവയെക്കിട്ടീലോ.!

അങ്ങനേംചിന്തിച്ചു കിടന്നഞാൻ ഒരുറക്കംകൂടങ്ങു പാസ്സാക്കുവായ്രുന്നു…

പിന്നൊരു പതിനൊന്നു മണിയൊക്കെയായപ്പോൾ മീനാക്ഷിയാണ്‌ വിളിച്ചെഴീപ്പിച്ചത്…

ഫ്രെഷായ് താഴെച്ചെല്ലുമ്പോൾ
ചേച്ചി കഴിയ്ക്കാനെടുത്തുവെച്ചു…

എന്നാലവിടെയെല്ലാരും വേഷമൊക്കെമാറി എങ്ങോട്ടോപോകാനായി തയ്യാറാവുന്നതുകണ്ടതും,
ഇതെന്താ സംഭവമെന്നമട്ടിൽ മീനാക്ഷിയോടു കണ്ണുകാണിച്ചു…

“”…ഇവടെയടുത്താരോ
മരിച്ചൂന്ന്..!!”””_ അടുത്തേയ്ക്കുവന്നിരുന്ന് രഹസ്യമായെന്നോണമവള്
പറഞ്ഞു…

അതിന്,

“”…ആരാന്നു പറഞ്ഞില്ലേ..??”””_ ദോശകറിയിലേയ്ക്കു
മുക്കിക്കൊണ്ടു ഞാൻചോദിച്ചു…

“”…ഇല്ല… ഇനിപ്പറഞ്ഞാലും തലയാട്ടാനല്ലേ എനിയ്ക്കുംപറ്റുള്ളൂ… ആളെയറിഞ്ഞൂടല്ലോ..!!”””_ അവളുടെമറുപടിയ്ക്കു ഞാനൊന്നുമൂളുന്നേരം അമ്മയുംസീതാന്റിയും അച്ചുവിനൊപ്പമങ്ങോട്ടേയ്ക്കു വന്നു…

എല്ലാരുങ്കൂടി ഒരുങ്ങിക്കെട്ടിയിറങ്ങാൻ ഇവരെന്താ കല്യാണത്തിനാണോ പോണേന്നാണാദ്യം ചോദിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങീത്…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *