എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 27 [അർജ്ജുൻ ദേവ്]

Posted by

കഴിയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ,

“”…എനിയ്ക്ക്… എനിയ്ക്കിറങ്ങുന്നില്ലെടാ… ഞാനെഴീച്ചോട്ടേ..??”””_ ന്ന് മുഖംചെരിച്ചെന്നോടു ചോദിയ്ക്കുമ്പോൾ
മീനാക്ഷിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുവായ്രുന്നു…

അതോടെ ഞാനും കഴിപ്പുനിർത്തിയെഴുന്നേറ്റു…

പോകാനിറങ്ങുമ്പോൾ
ആ കുടുംബം മൊത്തമുണ്ടായ്രുന്നു വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌…

അവടെയാരും കരയുന്നുണ്ടായ്രുന്നില്ല…

എന്നാൽ കരയാത്തതായി ആരേയുംകണ്ടുമില്ല…

കണ്ണുംനിറച്ചുപിടിച്ച് ചിരിച്ചുകാണിച്ചൊരൊറ്റ നിൽപ്പായ്രുന്നു… മനുഷ്യന്റെ നെഞ്ചുപിളർക്കാനായ്ട്ട്.!

“”…നന്നായി പഠിക്കണംട്ടോ..!!”””_ പോകാനിറങ്ങുമ്പോൾ കയ്യിൽപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെവക ഉപദേശം…

അതിനു ഞാനൊന്നു തലകുലുക്കിയതും,

“”…നിന്നോടല്ല, ഇവളോടാ പറഞ്ഞത്..!!”””_ ചേച്ചി ചിരിച്ചു…

“”…ഓഹോ.! അപ്പൊ ഞാനെന്താ രണ്ടാങ്കുടിയോ..??”””

“”…അതിനു നിന്നോടുപറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ… എത്രപറഞ്ഞാലും നീ പഠിയ്ക്കാനൊന്നുംപോണില്ല അതാപറയാത്തത്… അല്ലേ മീനൂ..??”””_ ചേച്ചിയവൾടെ തോളിൽതട്ടി…

അതിനൊന്നു തലകുലുക്കുകമാത്രം ചെയ്തു മീനാക്ഷി…

സാധാരണ ദേഷ്യപ്പെടേണ്ട ഞാൻ അതിനുപക്ഷേ പിണക്കംകാണിയ്ക്കുവാണ് ചെയ്‌തത്…

എന്നാൽ ചേച്ചിയതു കണ്ടതായിപ്പോലും ഭാവിച്ചില്ല…

പകരമെന്റെ കൈപിടിച്ചു മീനാക്ഷിയുടെ കയ്യിലേയ്ക്കുപിടിപ്പിച്ച്,

“”…എടീ… ഇതെന്റെ കുഞ്ഞനിയനാ… പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോണേടീ..!!”””_ ന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തോ കണ്ണുനിറഞ്ഞുപോയി…

എന്നാൽ അതിലേറെയെന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തീത്
മീനാക്ഷിയെന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചപ്പോഴായ്രുന്നു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *