അപ്പോളിത്രേംനേരം ആശ്വസിച്ചതൊക്കെ
ചുമ്മാതെയാല്ലേ ന്നു മനസ്സിൽപറഞ്ഞു ഞാൻതിരിഞ്ഞു…
“”…അതുപിന്നെ… ഞാൻ… ഞാനാ കൊച്ചിനെക്കണ്ടപ്പോൾ… വെർതേ… പരിചയം… പരിചയമ്പുതുക്കാനായ്ട്ട്…”””_ ഞാൻനിന്ന് വിക്കീതും,
“”…ഓഹോ.! ഈ എല്ലാദിവസോം പരിചയമ്പുതുക്കാൻ അവൾക്കെന്തിന്റെ
ഏനക്കേടാ..??”””_ ന്നും ചോദിച്ച് ചേച്ചി തിരിച്ചടിച്ചു…
അതുകേട്ടതും മീനാക്ഷിയൊറ്റച്ചിരിയായ്രുന്നു…
അതിനവളെയൊന്നു തുറിച്ചുനോക്കി പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് വീട്ടിലേയ്ക്കുനടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ ചേച്ചിയുടെസ്വരം
കേൾക്കാമായ്രുന്നു;
“”…ദേ… കണ്ണിക്കണ്ടകോഴികളോടെ കറങ്ങിനടന്ന് വീട്ടിനു ചീത്തപ്പേരുണ്ടാക്കിയാ തൂവലുഞാനുരിയും… ആഹ്.! പെമ്പിളേളരെക്കാണാൻ എന്താ ആവേശം..!!”””_ ചേച്ചിയാ തുടർന്നുപറഞ്ഞതെല്ലാം കുഞ്ഞിനോടാണേലും കൊത്തെല്ലാംകിട്ടീതെന്റെ നെഞ്ചത്തിട്ടായ്രുന്നു…
…ഉഫ്.! പോയി.. മാനമ്പോയി.! സമാധാനം.!
…എന്നാലുമാ പെണ്ണുമ്പിള്ള അവൾടെമുന്നിലിട്ടങ്ങനെ പറഞ്ഞുകളഞ്ഞല്ലോ… ഛെ.!
…ആം.! പറയാമ്പറ്റില്ല… മിക്കവാറും അവളുതന്നാവും അവരേം കുത്തിപ്പൊക്കിക്കൊണ്ട് വന്നേ…
…അതെങ്ങനാ… എങ്ങനെ മനുഷ്യന്റെ സമാധാനങ്കളയാന്നു നോക്കിനടക്കുവല്ലേ..??!!
…എല്ലാം പോട്ടേന്നുവെയ്ക്കാം… ഇനിയെങ്ങനാ പെണ്ണിന്റെ നമ്പരൊപ്പിയ്ക്കോന്നാലോചിയ്ക്കുമ്പഴാ…
നാളെമുതല് ചെക്കനേമെടുത്തിറങ്ങിയാ
ആ സൈക്കോത്തള്ള
ആദ്യത്തെയടി കൊച്ചിനിട്ടാവും…
ഒറ്റയ്ക്കിറങ്ങാന്നുവെച്ചാ അവളെന്തുകരുതും..??