Posted by ഷെയ്ഡിൽനിന്നും ബാൽക്കണിയുടെ വലതുഭാഗത്തെ ഒരാൾപ്പൊക്കമുള്ള ഹോളിലേയ്ക്ക് ജീവനും കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അണ്ടിയും വയറുമുരച്ചു കയറുമ്പോൾ ഒരു മൈരും വേണ്ടിയിരുന്നില്ലെന്ന് തോന്നിപ്പോയി…
തറേനിന്ന് നാറ്റിയ്ക്കാമ്പറ്റിയ ഒരു പ്ലാനുമാ നാറീടെ മനസ്സിൽ തോന്നിച്ചില്ലല്ലോ ദൈവമേന്നൊക്കെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനൊരുവിധത്തിൽ കോറിഡോറിലേയ്ക്കു ചാടി…
…എന്റെ മീനൂട്ടീ… നിന്നെനാറ്റിച്ച് നിന്റെ അടപ്പുതെറുപ്പിയ്ക്കാനായിട്ട് നിന്റെ ഹീറോയിതാ വരുന്നൂ..!!
സ്വയം പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് കോറിഡോറിൽനിന്നും അവളുടെറൂമിന്റെ ഡോറ് തള്ളിത്തുറന്നുകൊണ്ട് ഞാനകത്തേയ്ക്കു ചാടിക്കയറി…
എന്നാലെന്റെ പ്രതീക്ഷ അസ്ഥാനത്താക്കിക്കൊണ്ടാ മുറി ശൂന്യമായിരുന്നു…
എന്നാൽ താഴെയെവിടുന്നോ പാത്രങ്ങളുടെ തട്ടും മുട്ടുമൊക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ട്…
…മൈര്.! അവളുമാരുടെ തിരുവയറു നിറയ്ക്കുന്ന സമയമാണെന്നു തോന്നുന്നു… വെറുതെയല്ല ഈ സമയത്ത് കൃത്യമായിട്ടാ സെക്യൂരിറ്റി ചായകുടിയ്ക്കാൻ പോണത്…
ഇതൊരുമാതിരി മൂഞ്ചിയ ഏർപ്പാടായിപ്പോയി…
ഞാനാ മുറിയിൽ ചുറ്റാകെനോക്കി…
ഒരു പട്ടിക്കുറുക്കനുമില്ലാതെ ഒഴിഞ്ഞുകിടന്ന മുറികണ്ടതും എനിയ്ക്കെന്തെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യംവന്നു…
അത്രയും ജീവൻ പണയംവെച്ച് വലിഞ്ഞുകേറീട്ട് ഒന്നുംനടക്കില്ലെന്നു തോന്നിയപ്പോൾ എനിയ്ക്കെന്റെ കലിപ്പടക്കാനായില്ല…
ആരുടേതാണെന്നൊന്നും അറിയാമ്മേലെങ്കിലും സ്റ്റാൻഡിൽ തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന തുണിമുഴുവനും അവളോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന്റെപുറത്ത് വലിച്ചുവാരി നിലത്തിട്ട് ചവിട്ടിക്കൂട്ടി…