ഉളള ചെറിയൊരുപാടത്ത് വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ ചേട്ടന്മാർവന്ന് ഡിഫെൻസിങ് ഷോട്ട്സ് പ്രാക്ടീസ്ചെയ്യും പോകും ഇതായിരുന്നു ആകെയുള്ളപതിവ്…
അങ്ങനെ സമയംനോക്കി ഒരുവിധം നേരംവെളുപ്പിച്ചശേഷം വീട്ടിലാരുമറിയാതെയിറങ്ങി അഭിയേട്ടന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്കോടി…
എങ്ങനെയെങ്കിലും ക്രിക്കറ്റ് കളിയ്ക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചുതരണമെന്നും വേണമെങ്കിൽ അമ്മയോടുപറഞ്ഞ് പൈസമേടിച്ചു തരാമെന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പുള്ളിക്കാരന് ചിരിവന്നു…
അതോടെപഠിത്തവും ക്ലബ്ബിൽപോക്കുമൊക്കെ സൈഡാക്കി ക്രിക്കറ്റിലും അതുവഴി മീനാക്ഷിയിലുമായി എന്റെ മുഴുവൻശ്രദ്ധയും…
അങ്ങനെ മാസങ്ങൾ കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ ആ അധ്യയന വർഷവുമവസാനിച്ചു…
ആ അവധി കഴിയുമ്പഴേ ഇന്ത്യൻടീമിൽ കയറിപ്പറ്റി പിറ്റേന്നുതെന്നെ മീനാക്ഷിയെ കെട്ടണമെന്ന തീരുമാനത്തോടെ തുള്ളിച്ചാടി വീട്ടിലെത്തുമ്പോഴാണ് വിധി വാക്കത്തിയുമായി എന്നെയും കാത്തുനിന്നത്…
ചേച്ചിയുടെയൊക്കെ ക്ലാസ്സ്കഴിഞ്ഞെന്നും ഇനിയവർക്ക് ആ സ്കൂളിൽ പഠിയ്ക്കാൻ പറ്റില്ലാന്നുമുള്ള മഹാസത്യമുൾക്കൊള്ളുന്നതിനു മുന്നേയറിഞ്ഞു, മീനാക്ഷി എൻട്രൻസ്കോച്ചിങ്ങിനായി പോകുകയാണെന്നും ഇനിമുതൽ ഹോസ്റ്റലിൽനിന്നുമാണ് പഠിയ്ക്കുന്നതെന്നും…
“”…അപ്പൊയിനി… അപ്പൊയിനി മീനുവേച്ചീനെ കാണാമ്പറ്റൂലേ..??”””_ മുഖമുയർത്തി കീത്തുവേച്ചിയോടങ്ങനെ ചോദിയ്ക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകൾനിറഞ്ഞിരുന്നു…
“”…യ്യ്യോടാ.! മീനുവേച്ചിയോടത്ര സ്നേഹായ്രുന്നോ ന്റെ വാവയ്ക്ക്..??”””_ കീത്തുവെന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതിനു മറുപടിപറയാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾതുടർന്നു;