ചുമലിൽക്കിടന്ന് ചീറ്റപ്പുലിയെപോലെ ചീറികൊണ്ടു കുതറിയ പെണ്ണിനെ എത്രയുംപെട്ടെന്ന് ഫ്ലാറ്റിലേയ്ക്കെടുക്കുക എന്നതുമാത്രമായിരുന്നു അപ്പോളെന്റെ ഏകഉദ്ദേശം…
സിറ്റീഹോസ്പിറ്റലിലെ വൺ ഓഫ് ദ മെയിൻ ഗൈനക്കോജിസ്റ്റ് ഡോക്ടർ മീനാക്ഷി സിദ്ധാർഥ്, പൈപ്പിൻചുവട്ടിൽ കുടവുമായിനിന്ന് തല്ലുകൂടന്ന പെണ്ണുങ്ങളെപ്പോലെ പ്രതികരിയ്ക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടാവണം ആളുകളെല്ലാം ആ കാഴ്ചകണ്ട് വായപൊത്തി ചിരിയടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അവൾക്കിതൊന്നും ഒരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നെങ്കിലും എനിയ്ക്കതു കണ്ടപ്പോൾ ചങ്ക്പൊള്ളി…
ഞാൻകാരണം എന്റെപെണ്ണ് മറ്റുള്ളവരുടെമുന്നിൽ നാണംകെടുകയെന്നത് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ചിന്തിയ്ക്കാനേ സാധിയ്ക്കുമായിരുന്നില്ല…
“”…വിടടാ എന്നെ..!!”””_ ബെഡ്റൂമിലെത്തിയപ്പോഴും അവളുടെ ചീറൽ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…
“”…മിണ്ടാതെ അടങ്ങിയിവിടെ കിടന്നോണം… ഇനീമിറങ്ങിപ്പോയാലുണ്ടല്ലോ..!!”””_ ഞാനൊന്നു സ്വരം കടുപ്പിച്ചതും അവളെന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കു തുറിച്ചുനോക്കി;
“”…പോയാലെന്തോ ചെയ്യും..?? തല്ലോ എന്നെ..??”””_ ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് അവളതേടോണിൽ തിരിച്ചടിച്ചു….!
“”…ഇല്ല..!!”””
“”…പിന്നെ..??”””_ അതുചോദിയ്ക്കുമ്പോൾ കുഞ്ഞൊരാകാംഷ ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു…
“”…ഞാൻ… ഞാൻ കെട്ടിപ്പിടിച്ചൊരുമ്മയങ്ങോട്ടു തരും..!!”””_ പെട്ടെന്നുകേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെതന്നെ മുഖത്തൊരു ചിരിപൊട്ടിയെങ്കിലും പെട്ടെന്നതവൾ മറച്ചുപിടിച്ചു…
ഉദ്ദേശം പൂർണമായെങ്കിലും ഞാനൊന്നുകൂടി പറഞ്ഞു;