“ആ… ആ
…. പുതിയ ഒരു കഥയുണ്ട്….”
“എന്നാ അത് പറ മുത്തശ്ശി…”
“അതൊരു രാജാവിന്റെ കഥയാണ്…. കുകുദ്മി എന്ന് പേരുള്ള രാജാവിന്റെ…അദ്ദേഹം വളരെ നല്ല ഒരു ഭരണാധികാരിയായിരുന്നു…. കുകുദ്മിക്ക് ഒരു മകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു… രേവതി…… ദേവതകൾ പോലും തോറ്റുപോവുന്ന സൗന്ദര്യമായിരുന്നു അവളുടേത്….
സുന്ദരിയായ തന്റെ മകൾക്ക് വിവാഹപ്രായം എത്തിയപ്പോൾ പിതാവായ കുകുദ്മി മകൾക്കായി നല്ല ഒരു വരനെ അന്വേഷിച്ചു ലോകം മുഴുവൻ സഞ്ചരിച്ചു….
ഒരുപാട് സഞ്ചരിച്ചിട്ടും മകൾക്കനുയോജ്യനായ സർവ്വ ഗുണ സമ്പന്നനായ ഒരു യുവാവിനെ കുകൂദ്മിക്ക് കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല
നിരാശനായ അദ്ദേഹം തന്റെ മകളെയും കൂട്ടി ബ്രഹ്മലോകത്തേക്ക് ചെന്നു….
ദേവീക്കുട്ട്യേ കേക്കുന്നുണ്ടോ????”
“ഉവ്വ് മുത്തശ്ശി ബാക്കി പറയൂ….”
“അങ്ങനെ കുകുദ്മി ബ്രഹ്മലോകത്തെത്തിയപ്പോൾ ബ്രഹ്മാവ് ഗന്ധർവ്വൻമാരുടെ ഒരു കച്ചേരി കേൾക്കുകയായിരുന്നു…
അവർ ആ സംഗീത കച്ചേരി കഴിയും വരെ ക്ഷമയോടെ കാത്ത് നിന്നു…
സംഗീത കച്ചേരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുകുദ്മി ബ്രഹ്മാവിനെ സമീപിച്ചു….
“സൃഷ്ട്ടിയുടെ ദേവനായ അങ്ങേക്കെന്റെ പ്രണാമം….. ഇതാണെന്റെ മകൾ രേവതി….. ഇവൾക്കനുയോജ്യനായ വരനെ തേടി ഞാൻ ലോകൻ മുഴുവൻ അലഞ്ഞു…. പക്ഷെ എനിക്കാരെയും കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല…. അങ്ങെന്നെ സഹായിക്കണം ദേവാ….”
വിനയാന്വിതനായി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.. കൂടെ താൻ മരുമകൻ ആക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ധീരരായ യുവാക്കളുടെ പേരുകളും അദ്ദേഹം ബ്രഹ്മാവിനോട് പറഞ്ഞു….
അത് കേട്ട് ബ്രഹ്മദേവൻ പൊട്ടി ചിരിച്ചു….
“വത്സാ… നീ മരുമകൻ ആക്കനാഗ്രഹിക്കുന്നവരെല്ലാം മരിച്ചു മണ്ണോട് ചേർന്നിട്ടിപ്പോൾ 27 ചതുർ യുഗങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു …..”
കുകുദ്മി ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ദേവനെ നോക്കി….