“എടാ എന്റെ കുണ്ണേല് അങ്ങനെ അധികം പാലൊന്നുവില്ലടാവ്വേ അങ്ങനെ ഊറ്റിക്കളയാന്. ഇതിപ്പം എട്ടാം ക്ലാസ്സ് മൊതലേ ഊറ്റുന്നതാ. അന്നേരം അതിന്റെ എടേലാ വേറെ ഒര്ത്തീം കൊടെ വന്നേക്കുന്നെ. ഒരു മിനി. രണ്ടുപെരേം ഓര്ത്തു അടിച്ച് കളയാന് എന്റെ കുണ്ണ എന്നാ ഇടമലയാര് ഡാമാണോ?”
“നേരാ. ഇതിപ്പം മിനീനേം ഷാരോണിനേം ഓര്ത്താ ഇവിടുത്തെ ആമ്പിള്ളേ രുടെ വാണം മൊത്തം,”
“ഷാരോണിനെ ഓര്ത്ത് വാണമേ പറ്റത്തൊള്ളൂ. സിറിയക് സാറിന്റെ മോള്, മുഖ്യമന്ത്രീടെ മോള്. മുമ്പി നിക്കുമ്പം കുണ്ണ താഴും പേടികൊണ്ട്,”
“ഓ അത് ഷെല്ലീടെ മൊതലാടാ,”കമ്പികുട്ടന്.നെറ്റ്”ഷെല്ലിയൊ? നീയൊന്ന് പോ ഉണ്ണീ. അവനും അവളും ദോസ്ത്താ. ഷെല്ലിയെ അങ്ങനത്തെ അവിഞ്ഞ പണിക്കൊന്നും കിട്ടുകേല,”
“ലൈനടിക്കുന്നെ അവിഞ്ഞ പണിയാണോ അന്വറെ?”
പെട്ടെന്ന് അവര് ഷെല്ലിയെ കാണുകയും സംസാരം പെട്ടെന്ന് അവസാനിക്കുകയും ചെയ്തു.
കൂട്ടുകാര് അഭിപ്രായപ്പെട്ടത് എത്ര ശരിയാണ്. എത്ര മനോഹരിയാണ് ഇവള്? ഏതു ഭാഗ്യവാനാണ് ഇവളെക്കിട്ടാന് പോകുന്നത്? ആരുടെ ശരീരത്തിനാണ് ഈ സൌന്ദര്യത്തെ ആസ്വദിക്കാന് ഭാഗ്യം കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്?
ഇപ്പോള് അതല്ല തന്റെ വിഷയം. തന്റെ കണ്മുമ്പില് നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ജീവിതമാണിവള്. തന്റെ ഉറ്റ കൂട്ടുകാരി ഷാരോണിനെ അസ്വസ്ഥയാക്കിയ ഒരുപെണ്കുട്ടിയാണിവള്. തന്നെ ഒരു കൂടെപ്പിറപ്പിനെപോലെയാണ് ഷാരോണ് സ്നേഹിക്കുന്നത്. അവളെ നിരാശപ്പെടുത്താന് തനിക്ക് പറ്റില്ല. എന്ത് വന്നാലും, തന്നെ അവള് ഒരു പട്ടിയെപ്പോലെ കല്ല് പെറുക്കിയെറിഞ്ഞാലും, ഇതില് നിന്ന് താന് പിന്മാറാന് പോകുന്നില്ല.
“ഹലോ മിനി,”
അവന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു. അവളുടെ മുഖം കോപം കൊണ്ടും വെറുപ്പ് കൊണ്ടും നിറയുമെന്നാണ് ഷെല്ലി കരുതിയത്. തന്നോട് സംസാരിക്കാന് ഇഷ്ടമില്ലാതെ ഓടിമാറിപ്പോകുമെന്നും.
“ഹലോ,”
അവള് സൗഹൃദം നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് പ്രത്യഭിവാദ്യം ചെയ്തു.
“എന്താ, തനിയെ?”
അവന് സംസാരം തുടങ്ങി.
“തനിയെ?”
അവള് ചുറ്റും നോക്കി.
“ഇവിടെയിപ്പോള് എന്ത് മാത്രം ആളുകള് ഉണ്ട്!”