Posted by അവളുടെ കവിളുകൾ അത് പറയുമ്പോൾ ഒന്ന് ചുവന്നിരുന്നു.. ചിത്ര മറുപടി പറയാതെ അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് നിന്നു. ഒന്ന് ഉമിനീറിക്കിയ ശേഷം ആനി തുടർന്നു..
“മാനേജർ രാജേഷ് ഇപ്പൊത്തന്നെ എന്റെ ടീമിനെ നോട്ടമിട്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഡെഡ്ലൈൻ സമയം കഴിഞ്ഞാലും വർക്ക്‌ തീർക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിയുന്നില്ലേ എന്നും പറഞ്ഞ് അയാളും ശകാരിച്ചു ഇന്നലെ. ഇനിയും ഇങ്ങനെ ആണേൽ അതെന്റെ ജോലിയെവരെ ബാധിക്കുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പും തന്നു.. ഇങ്ങനെ പോയാൽ മിക്കവാറും ഉടനെ ഈ ജോലിയും പോവും.. ഞാനെന്താടാ ചെയ്യേണ്ടത്..”
ആനിയെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ചിത്രയ്ക്കതു കേട്ട് ചിരിയാണ് വന്നത്..
“എന്റെ ആനി.. നീ ഇത്രയ്ക്ക് പാവമാണല്ലോ.. ഞാൻ നിനക്ക് അതിനുള്ള പോംവഴി അന്നേ തന്നതല്ലേ..” ചിത്ര ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്തോന്ന്? ഞാൻ ആ ചെറുക്കന്മാരുമായും പിന്നെ ആ കോന്തൻ മാനേജറുമായുമെല്ലാം എപ്പോഴും ശൃംഗരിച്ചോണ്ടിരിക്കണമെന്നാണോ നീ പറയുന്നെ?..” ദേഷ്യഭാവത്തോടെ ആനി പറഞ്ഞു.
“എടാ, ആ മാനേജർനെ വിട്.. പിന്നെ ആ മൂന്നെണ്ണം. അവന്മാർ എന്തായാലും കുട്ടികളല്ല. പിന്നെ കെട്ടിടത്തോളം അവർക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടവുമാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നും നിനക്ക് സപ്പോർട്ട് ആയിരിക്കും. നിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരു അൽപ്പം പ്രോത്സാഹനം കിട്ടിയാൽ, അവന്മാർ തീർച്ചയായും എല്ലാ ജോലികളും ചെയ്യും. നീയൽപ്പമൊന്ന് അയഞ്ഞുകൊടുക്കണമെന്ന് മാത്രം..” ചിത്ര കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ആനിയ്ക്കിപ്പോ 30 വയസ്സായിരുന്നു. ആ ചെറുപ്പക്കാർക്ക് 22 വയസ്സും. എങ്കിലും അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവർ ഇപ്പോഴും കുട്ടികളായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവന്മാർ അവളുമായി അടുത്തിടപെടുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും വിരോധം തോന്നിയാലും അവൾക്കവരോട് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ദേഷ്യപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ചിത്രയോട് അത് പറഞ്ഞാലും അവൾക്ക് മനസിലാകില്ലെന്ന് ആനിയ്ക്ക്‌ തോന്നി..
അന്നേരമാണ് പെട്ടെന്ന് ആനിയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്. അതെടുത്തപ്പോൾ, “ഹലോ, ശനിയാഴ്ച്ച ആയിട്ട് എന്താ ആനിചേച്ചീ പ്രോഗ്രാം?”
ഒരു പുരുഷശബ്ദമായിരുന്നു അത്. പേര് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു വാട്ട്‌സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പ്‌ ആയ “ഓഫീസ് പാർട്ടി” എന്ന് കണ്ടു. അവരുടെ ടീമിലെ 4 പേർക്കും വേണ്ടി ടോണിയാണ് അത് ക്രിയേറ്റ് ചെയ്തത്.
ആനി: “ഹലോ, ഞാനെന്റെ ഫ്രണ്ട്സുമായി ഒരു പാർട്ടിയിലാ ഇപ്പൊ. ഇതാരാ സംസാരിക്കുന്നെ?”