Posted by
ഞാൻ ഇതെല്ലാം കേട്ട് കിടന്നു..
ആൻ്റി: നീ എൻ്റെ മകനെ പോലെയാണ് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇത് പാടില്ല…
വീണ്ടും കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞ്…
ആൻ്റി: നിൻ്റെ അങ്കിൾ എന്നെ നല്ലപോലെയ നോകുന്നെ എനിക്ക് ഇവിടെ ഒരു കുറവും ഇല്ല…
നിനക്കറിയാമോ ഞങ്ങൾക്ക് കുട്ടികൾ ഇല്ലാത്തതിൻ്റെ കാരണം അങ്കിൾ അല്ലാ ഞാനാണ്.. എനിക്കാണ് കുഴപ്പം.. എന്നിട്ടും അദ്ദേഹം എന്നെ ഇപ്പോളും സ്നേഹിക്കുന്നു..എൻ്റെ അക്കൗണ്ടിൽ ലക്ഷങ്ങൾ അദ്ദേഹം ഇട്ടിട്ടുണ്ട് എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം. അതിൻ്റെ ഒന്നും കണക്കും അദ്ദേഹം ചോതിക്കില്ല. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്നേഹം കണ്ടില്ലെന്ന് വക്കാൻ പറ്റില്ല അതുകൊണ്ട് നമുക്കിത് വേണ്ട..
ഞാൻ തിരിച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ കിടന്നു..എൻ്റെ നിക്കർ ഞാൻ വലിച്ച് കേറ്റി ഇട്ടു….
ആൻ്റി: ഞാൻ മാത്രമാണ് തെറ്റുകാരി എനിക്ക് നിന്നെ ആദ്യമേ തടയാം ആയിരുന്നു… നീ എവിടെ വരെ പോവും എന്ന് ഞാൻ നോക്കുവാരുന്നൂ…..പക്ഷേ ഒരു ദുർബലതയിൽ എനിക്ക് നിന്നെ തടയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
ആൻ്റി ഒരു നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു…
ആൻ്റി: നീ ഇനി എന്നോട് ഇങ്ങനെ മേലാൽ പെരുമാറരുത്.. അത് ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല… ഇതിനെ പറ്റി സംസാരിക്കുക പോലും ചെയ്യരുത്..
ആൻ്റി ദേഷ്യത്തിൽ ആണ് എന്നോട് അത് പറഞ്ഞത്…
ഞാൻ: മ് ( എല്ലാം തീർന്നു എൻ്റെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു)
തുടക്കം തന്നെ പാളിയ കാര്യം ഓർത്ത് എനിക്ക് സങ്കടം ആയി…
പെട്ടെന്ന് ഞാൻ മറ്റൊരു കാര്യം ആലോചിച്ചു..
ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ കരുതിയത് ആൻ്റിയൊടു മോശമായി പെരുമാറിയാൽ ഒരു പൊട്ടിത്തെറി ഉണ്ടാവും വീട്ടിൽ പറയും അങ്കിൾ അറിയും എന്നൊക്കെയാണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്..പക്ഷേ അതൊന്നും ഇപ്പൊ ഉണ്ടായില്ല ചിലപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ പതിയെ അപ്രോച്ച് ചെയ്തത് കൊണ്ടാവാം…അതുകൊണ്ട് ഇനി എന്തെങ്കിലും ഇതോപോലെയോ അല്ലാതെയോ ഉണ്ടായാലും അത് ഞങൾ രണ്ട് പേരും വിട്ട് പോവില്ല എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പായി.
പക്ഷെ ഇനി അങ്ങനെ ഉണ്ടാവാൻ ആൻ്റി സമ്മതിക്കാൻ പോണില്ല എന്ന് അവസാനം പറഞ്ഞതിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…