ഹൃദയതാളങ്ങൾ [ഋഷി]

ശങ്കറിനു മരുന്നു കൊടുത്തിട്ട്, തണുത്തുപോയ ചായ മൈക്രോവേവിൽ ചൂടാക്കിയതും കൊണ്ട് ചാരു ബാൽക്കണിയിൽ പോയി നിന്നു. എട്ടാമത്തെ നിലയിൽ നിന്നും നോക്കുമ്പോൾ താഴെ നടക്കുന്നവരുടെ രൂപങ്ങൾ കാണാൻ രസമുണ്ട്. ഇന്നലെ വരെ നല്ല മഴയായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മൊത്തമൊന്നു കഴുകി വൃത്തിയാക്കിയതു പോലെയുണ്ട്. പൊടിയൊന്നുമില്ല… നല്ല സുഖം തോന്നുന്നു. ഒപ്പം വേറെന്തോ… അറിയാതെ വിരലുകൾ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ തടിച്ചുപൊങ്ങുന്ന മുലഞെട്ടുകളിൽ തിരുമ്മി. സാരിക്കുള്ളിൽ തുടകൾ ചൂടുപിടിക്കുന്നതു പോലെ. തുടയിടുക്കിൽ തേൻകണം കിനിയുന്നപോലെ. അസത്ത്! ഈ മുപ്പത്തിയാറാം വയസ്സിലാണ് കൊച്ചു പെമ്പിള്ളാരെപ്പോലെ! പത്തുപതിനെട്ടു വയസ്സൊള്ളൊരു പെൺകുട്ടീടെ അമ്മയാണ് ഇവിടെ ഇങ്ങനെ… എന്നാലും എന്താണ് രാമുവിനൊരു പ്രത്യേകത? ആ … അവന്റെ ഉയരമാണോ? ഒരു ക്ലാസ്സിക്ക് ഹാൻഡ്സം ഒന്നുമല്ല.. ഒട്ടും ശ്രമമെടുക്കാതെ, അവനുള്ള ഒരുതരം അശ്രദ്ധമായ സ്റ്റൈൽ! ആകർഷകമായ എന്തോ… അവന്റെ, പുരുഷന്റെ, പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത…. ആഹ്… അവൾ തുടകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി… ചായ ഒരിറക്കു മൊത്തി. അറിയാതെ ഒരു പാട്ടുമൂളി.

മമ്മീ! വശത്തുനിന്നും വിളികേട്ട് ചാരുവൊന്നു ഞെട്ടി. വർഷ! കൈവരിയിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു. ഇവളെപ്പോൾ വന്നു?

ഇവിടൊന്നുമല്ലേ മമ്മീ? സ്വപ്നം കാണുവാണോ ചാരുലതേ? അവളമ്മയുടെ മൂക്കിൽപ്പിടിച്ചു വലിച്ചു. എന്താണ് മൂളിപ്പാട്ടും പകൽക്കിനാവും….

നീ പോടീ. ചാരു ചിരിച്ചു.

ഓഹോ രാമുവങ്കിളിനോടു വർത്താനം പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നപ്പോ എന്തായിരുന്നു! ചിരീം കളീം ചായസൽക്കാരോം!

ഡീ… അമ്മേടെ കയ്യ് കുണ്ടീലേക്കു വന്നപ്പഴേ വർഷയൊഴിഞ്ഞുമാറി. ചാരുവിനെ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എന്റെ ചുന്തരി മമ്മിയെ ചാവികേറ്റാനെന്തു രസാന്നറിയാമോ…

എടീ പെണ്ണേ. പോയി വല്ലോം വായിച്ചു പഠിക്കടീ. അതെങ്ങനാ. ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും ഇൻസ്റ്റയും ഫേസ്ബുക്കും വാട്ട്സാപ്പും നെറ്റും നെറ്റ്ഫ്ലിക്സും.. ഒറ്റ മോളായിപ്പോയി. ശങ്കറും തഥൈവ. നീ കണ്ണു നനച്ചാല് അങ്ങലിഞ്ഞോളും. ചാരു അവളുടെ കൈകളിൽ തലോടി.

ഞാനിന്ന് ശങ്കർസാറിന്റെ വീട്ടില്. പോയെടീ. രാമു കഥ ഭാര്യയോട് ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞു.

ഓഹോ. അവര് നിങ്ങക്ക് ചായ തന്നല്ലേ. ചെറുപ്പക്കാരിയാണോ? രഞ്ജന ചപ്പാത്തി ചുടുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചു.

അവർക്ക് പത്തു പതിനെട്ട് വയസ്സുള്ള ഒരു മോളൊണ്ടെടീ. രാമു ചിരിച്ചു. ആ പിന്നേ… നിന്നേം മനുവിനേം കൊണ്ടുചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു…