വഴിയാത്രയ്ക്കിടയിൽ [സണ്ണി]

പല പല കാരണങ്ങൾ വന്ന്

തുടങ്ങി… കൂടെ പഠിച്ചവരും

പഠിക്കാത്തവരുമായ പലരും

അടുത്ത ഫ്രണ്ട് ക്കളായി………

 

പക്ഷെ ഇപ്പോഴും എന്തോ ഒരു

ശ്യൂന്യത വിടാതെ കൂടെയുണ്ട്.

അത് തന്നെ..! ഇതുവരെ ഒരു

കൂട്ടുകാരി പെണ്ണിനെ കിട്ടിയിട്ടില്ല.

ജോലിയൊക്കെ കിട്ടി ഒരു കല്യാണം

കഴിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റിയ അവസ്ഥ

ആണ്. ….ഒന്ന് മൂളിയാൽ മതി

വീട്ടുകാർ അപ്പോ പിടിച്ച് കെട്ടിക്കും..

പക്ഷെ എന്തോ ആ പരിപാടിയോട്

ഒരു താത്പര്യവും തോന്നിയില്ല…

ഒരു പരിചയവുമില്ലാത്ത പെണ്ണിനെ

കെട്ടി കുറേക്കാലം ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ച്

എന്തോ ചടങ്ങു പോലെ ജീവിതം …

ശൈ ഓക്കാനം വരുന്നു…..

 

“നീ എന്ത് ഗ്ളാമറ്ടാ.. ഒന്ന് മുട്ടിയാ

പോരെ… എത്രെണ്ണം കിട്ടും..”

ജോലി ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും മുടി നീട്ടി

താടി നീട്ടി ടിക് ടോക്ക് ഇൻസ്റ്റഗ്രാം

കലിപ്പുകൾ കാട്ടി ആഴ്ചയ്ക്കാഴ്ചക്ക് ഓരോ പെണ്ണിന്റെ കഥയുമായി വന്ന്

ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്ന ജെറി മോൻ ചുമ്മാഎരിവ് കേറ്റാറുണ്ട്. അവനാണെങ്കിൽ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ചേച്ചിമാരും ആന്റിമാരുമൊക്കെയായി എത്രയാണ് കസ്റ്റഡിയിൽ! വെറുതെയല്ല ഈകല്യാണം എന്ന പരുപാടി ഒരു പഴഞ്ചനാണെന്ന് തോന്നുന്നത്.സ്ഥിരമായി ഒരാള് തന്നെ അതും അടിമ ഉടമ ബന്ധം പോലെ… ച്ഛെ.!

അവന്റെ കഥകളൊക്കെ കേട്ട് ഓരോന്നങ്ങനെ തോന്നാൻ തുടങ്ങി.

ജെറിയുടെ അത്രയില്ലെങ്കിലും

ബാക്കിയുള്ള ചെക്കൻ മാർക്കും

നൂറ് നൂറ് കഥകളുണ്ട് പറയാൻ ….

മിക്കവയും ആന്റിമാരും ചേച്ചിമാരും

ആണെങ്കിലും കൂട്ടത്തിൽ പഠിച്ച

പെമ്പിള്ളാരും ഇഷ്ടം പോലെ….

പക്ഷെ എനിക്ക് മാത്രം പേരിന്

ഒരു അച്ചാറ് കഥ പോലുമില്ല

തൊട്ട് നക്കാൻ… വെറും കൈപ്പണി

വാണ മഹോത്സവങ്ങൾ മാത്രമുണ്ട്

കൂട്ടിന്!! കൂട്ടുകാരായ പെമ്പിള്ളാര്

എല്ലാം ഫ്രീക്കൻമാരുടെ പുറകെയും.

അവളുമാരുടെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് അറിയാനുള്ള കഴിവില്ലെന്ന്

മാത്രമല്ല അടുത്ത് പെരുമാറുമ്പോൾ

പോലും നിഷ്കുവായി ഫോർമൽ

സംസാരമേ വരു…! പക്ഷേ വീട്ടിൽ

ചെന്ന് കുലുക്കുമ്പോൾ പലപ്പോഴും അവളുമാരുടെ ഇളക്കങ്ങളും

കുലുക്കങ്ങളും ഓർത്ത് നല്ല ഒരു

‘ഇത്’ കിട്ടും… ആ ഇത് മാത്രമേ

ഇത് വരെ കിട്ടിയിട്ടുള്ളു..!. ഒരു

തവണ നേരിട്ട്ഒന്ന് സുഖിക്കാൻ വല്ല

പെണ്ണിന്റെയടുത്തും പോയാലോ..