Posted by ബന്ധുക്കളും വീട്ടുകാരും ഒകെ കൈയൊഴിയുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഉള്ള ചില സഹായങ്ങൾ നമ്മൾക്ക് നിരസിക്കാൻ പറ്റാതെ വരും. അങ്ങനെ അന്ന് വൈകിട്ട് ജോലി കഴിഞ്ഞു ഞാനും അമ്മയും വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് എന്റ ബാഗിൽ വീടിന്റെ താക്കോൽ കാണുന്നില്ല എന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നത്. ഞാൻ ബാഗ് മൊത്തം നോക്കി. അമ്മ എന്നെ വഴക്ക് പറയാൻ തുടങി. രാവിലെ വീട് പൂട്ടി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ബാഗിൽ താക്കോൽ ഇട്ടത് ഓർമയുണ്ട്.
നേരെ ഹോട്ടലിൽ തിരികെ പോയി അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ശ്രീധരൻ ചേട്ടൻ അവിടെ നിൽപുണ്ടായിരുന്നു. അങ്കിൾനോട് അമ്മ താക്കോൽ ഞാൻ കൊണ്ട് നഷ്ടപ്പെടുത്തി എന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ അങ്കിളും ഞാനും അമ്മയും കൂടി അവിടെ ഒകെ നോക്കി. പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല. സ്കൂളിൽ വെച്ചോ ബസിൽ വെച്ചോ പോയിക്കാണും എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു എന്റെ ചെവി പൊന്നാക്കി.
വീട്ടുടമസ്ഥനോട് കാര്യം പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു പക്ഷെ അവരു വഴക്കു പറയുകേം ചിലപ്പോൾ വീട് ഒഴിയാൻ പറയുകേം ചെയ്യും. ഒരുപാട് വീട് നോക്കി കിട്ടാതെ വന്നപ്പോൾ എങ്ങനെയോ സഹതാപം പിടിച്ചുപറ്റി കിട്ടിയതാണ് ഈ വാടക വീട്. അമ്മ ഹോട്ടൽ ജോലിക്കു പോകുന്നതു കൊണ്ട് ബന്ധുക്കൾ ആരും ഇപ്പൊ ഞങ്ങളെ വിശേഷങ്ങൾക്ക് പോലും വിളിക്കില്ല. അങ്ങനെ ആ ബന്ധങ്ങൾ ഒകെ പതുക്കെ ഇല്ലാതെ ആയി പോയി. ഒരു ദിവസം അന്തി ഉറങ്ങൻ പോലും ആരും ഇടം തരില്ല. ശ്രീധരൻ ചേട്ടൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു ഇന്ന് ഇപ്പോൾ വീടിന്റെ ഓണറോട് പറയണ്ട നാളെ മോൻ സ്കൂളിൽ പോയി അവിടൊക്കെ നോക്കട്ടെ ചിലപ്പോൾ അവിടെ എങ്ങാനും ഉണ്ടെങ്കിലോ. ഇന്ന് തത്കാലം രണ്ടാളും എന്നോടൊപ്പം വാ. നാളെ നോക്കിയിട്ടു കിട്ടിയില്ലേൽ ഉടമസ്ഥനോട് അങ്കിൾ തന്നെ സംസാരിച്ചു ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് കീ വാങി എടുകാം എന്ന് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു. അമ്മ അപ്പോഴും എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.
ഇവിടെ മുതൽ ആണ് കഥ ആരംഭിക്കുന്നതു. അതൊരു കാലാവർഷ കാലം ആയിരുന്നു മഴ പെയ്തു തോന്നുനിൽക്കുന്ന സായാഹ്നം. എങ്കിലും ആകാശം മേഘങ്ങളാൽ മൂടി അടച്ചു നിന്നു. ഞാനും അമ്മയും ശ്രീധരേട്ടന്റെ ഒപ്പം ബസ് സ്റ്റാൻഡിലേക് നടന്നു. അമ്മയുടെ പിന്നിൽ ആയി നടന്ന ഞാൻ നഗരത്തിലെ ജനങ്ങളെ ഒകെ ശ്രെദ്ധിച്ചു. മഴയ്ക്കു മുൻപേ കൂടു അണയാൻ പോകുന്ന പക്ഷികളെ പോലെ ആണ് എല്ലാരും. കടകളിൽ നിന്നും സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി വീട്ടിലേക് പോകുന്ന ആണുങ്ങളും പെണ്ണുങ്ങളും. പല ജാതി പലരീതിയിൽ ഉള്ള ആളുകൾ നല്ല വേഷം ധരിച്ചവർ അമ്മയെ പോലെ മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ചവർ ഒകെ ഉണ്ട് ആ കൂട്ടത്തിൽ. എല്ലാരും അവരോരുടേതായ ജീവിത പ്രേശ്നങ്ങൾ കൊണ്ട് നെട്ടോട്ടം ഓടുന്നു. അപ്പോൾ അമ്മയെ ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ചു രാവിലെ മുതൽ ഉള്ള കഷ്ടപ്പാട് കാരണം ക്ഷീണിച്ചു ആണ് നടക്കുന്നത് അമ്മ. താക്കോൽ നഷ്ടമായ ദേഷ്യം അമ്മയുടെ മുഖത്തുന്നുണ്ട്. കൈയിൽ ഒരു കവറും. അലക്ഷ്യമായി ധരിച്ച സാരിയും. വിയർപ്പിന്റെ നനവ് പറ്റിയ ബ്ലൗസ്. വാരി കെട്ടിയ മുടിയുമായി നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിൽക്കുന്ന ചില പുരുഷന്മാർ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു. പക്ഷെ അമ്മ ഇതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ മറ്റെന്തകയോ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുക ആണ്. ശ്രീധരേട്ടൻ വീട്ടിലേക് പോകാൻ ഉള്ള ബസ് നോക്കി നിന്നു. ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്തു നിന്ന് കുറച്ചു മാറി നിന്നു കാരണം അമ്മ എന്നോട് ദേഷ്യത്തിൽ ആണ്. അമ്മയുടെ സാരീ ഉടുത്തേക്കുന്ന രീതി ആണ് പുരുഷന്മാർ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നതു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. താക്കോൽ പോയ വെപ്രാളത്തിൽ അമ്മ അത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല അമ്മയുടെ സാരീയുടെ സൈഡ് വയറു ഭാഗം നല്ലതുപോലെ കാണുന്നുണ്ടാർന്നു. മടക്കുകൾ ഉള്ള അമ്മയുടെ വയർ അങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ എന്തോ നല്ല ഭംഗിയുണ്ടെന്ന് തോന്നി. ഞാൻ അവിടെ നിന്നിരുന്ന സ്ത്രീകളെ ഒകെ ശ്രദ്ധിച്ചു പലരും ഇതുപോലെ വയർ ഒകെ കാട്ടി നിൽപ്പുണ്ട് നല്ല സാരീ ഒകെ ഉടുത്തിട്ടു. പക്ഷെ അവർക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു ഭംഗി മുഷിഞ്ഞ സാരീ ഉടുത്തു നിക്കണ അമ്മയ്ക്കു ഉണ്ടെന്നു തോന്നി. രാവിലെ മുതൽ ഹോട്ടൽ അടുക്കളയിൽ ചൂടിൽ വിയർത്തു നിന്നു ജോലി ചെയ്‌തകൊണ്ടാകും വിയർപ്പിന്റെ എണ്ണ മെഴുക് കൊണ്ട് ആ മടക്കു വയറുകൾ തിളക്കമാർന്നു. ബ്ലൗസ്സിലെ വിയർപ്പുകൾ അമ്മയുടെ ഉള്ളിലെ വെള്ള ബ്രസ്സിയർ തെളിഞ്ഞു കാട്ടി. പിന്നിൽ നിന്നും സൈഡിൽ നിന്നും പുരുഷന്മാർ ഒളിക്കണ്ണിട്ടു അമ്മയുടെ ശരീര ഭാഗങ്ങൾ വീക്ഷിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.