Posted by “എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന വീടുണ്ട്. ഇവിടുന്ന് ഒരു 50 കിലോമീറ്റർ ദൂരെയാണ്. അതാണ് ഏറ്റവും ബെസ്റ്റ് സ്ഥലം. ഒരാളും നമ്മളെ കണ്ടുപിടിക്കില്ല..” പ്രമോദ് പറഞ്ഞു.
“ശെരിയാ … നമുക്ക് എങ്കിൽ സമയം കളയാതെ പോവാം..” ആലീസ് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങളൊരു കാര്യം ചെയ്യ്.. അത്യാവശ്യം വേണ്ടതെല്ലാം എടുത്ത് റെഡിയായി ഇരുന്നോ.. ഞാൻ പോയി എന്റെ കാറെടുത്തിട്ട് വരാം… ” എന്നും പറഞ്ഞു പ്രമോദ് പോയി..
പ്രണവും അമ്മയും കൂടി അത്യാവശ്യം വേണ്ട വസ്ത്രങ്ങളൊക്കെ എടുത്ത് റെഡിയായി നിന്നു . നേരം പാതിരാത്രിയോടടുത്തപ്പോ പ്രമോദ് കാറുമായി വന്നു. അയൽവക്കത്തെ വീട്ടിലൊക്കെ എല്ലാവരും ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. അവർ കാറിൽ കേറി യാത്ര തുടങ്ങി. പ്രമോദ് കാറോടിക്കുന്നു. ആലീസും പ്രണവും കാറിന്റെ പിന്നിലിരുന്നു. ആലീസ് ആകെ തളർന്നിരുന്നു. അവൾ പ്രണവിന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞുകിടന്നു ചെറുതായി മയങ്ങിത്തുടങ്ങി. തന്റെ തോളിൽ തളർന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന അമ്മയെക്കണ്ടപ്പോ പ്രണവിന് അമ്മയോട് പാവം തോന്നി, പാവം അമ്മ . തന്റെ 35 വയസ്സിനിടയിൽ എന്തൊക്കെ അനുഭവിച്ചു. അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും പ്രണയവിവാഹമായിരുന്നു. വ്യത്യസ്ഥ മതങ്ങളിൽ പെട്ടവരായിരുന്നത്കൊണ്ട് രണ്ടു വീട്ടുകാരും ശക്തമായി എതിർത്തു. അങ്ങനെ അവർ ഒളിച്ചോടി വിവാഹിതരായി. ആ സമയത്തു ‘അമ്മ ഗർഭിണിയായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും ജോലിയിൽ പ്രമോഷൻ ഒക്കെ ആയി. അങ്ങനെ എല്ലാംകൊണ്ടും സന്തോഷമായി പോവുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അപ്രതീക്ഷിതമായി ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത്. അച്ഛനെ ഇനി എന്നെങ്കിലും കാണാൻ പറ്റുമോന്നു പോലും തനിക്കറിയില്ല, ഇതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോ പ്രണവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
പാടില്ല. താൻ കരയാൻ പാടില്ല. അമ്മയ്ക്ക് ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളു. ഞാൻ കരഞ്ഞാൽ അമ്മ തളരും. അമ്മയ്ക്ക് ശക്തി പകരേണ്ടതു ഞാനാണ്. പ്രണവ് സ്വയം ശക്തിയാർജ്ജിച്ചു . അവൻ അമ്മയ്ക്ക് ചുറ്റും കൈ ഇട്ട് അമ്മയെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അമ്മ ഒന്ന് ഞെരുങ്ങിക്കൊണ്ടു അവന്റെ തോളിൽ ചേർന്നു.
ഏകദേശം 2 മണിക്കൂർ നേരത്തെ യാത്ര കഴിഞ്ഞപ്പോ അവർ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തെത്തി. അധികം ആൾപ്പാർപ്പൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു മലമ്പ്രദേശം. ഇടതിങ്ങി വളരുന്ന വൃക്ഷങ്ങൾ . നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അവ ആകാശം മുട്ടി ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്നു. അവർ ഒരു ചെറു മൺപാതയിലൂടെ നടന്നു. വീടിന്റെ മുറ്റം വരെ കാർ പോവില്ല. ഏകദേശം 50 മീറ്ററോളം നടക്കണം. അങ്ങനെ നടന്ന് അവർ വീട്ടിലെത്തി. അത്യാവശ്യം സൗകര്യങ്ങളുള്ള ഒരു ചെറു വീട്. 3 ബെഡ് റൂമുകൾ.