പരിണയ സിദ്ധാന്തം 2 [അണലി]

 

അവസാനം ഞാൻ ആ ബോർഡ്‌ കണ്ടു 😳 സബ്‌ രെജിസ്ട്രേഷൻ ഓഫീസ് 🙄

എന്റെ നെഞ്ച് വീണ്ടും ഡിസ്കോ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി…

 

വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഉണ്ണി ചേട്ടനും, ഷാരോൺ ചേച്ചിയും നിൽപ്പുണ്ട്…

 

ചേട്ടന്റെ കൈയിൽ എന്തൊക്കെയോ ഡോക്യൂമെന്റസ് ഉണ്ട്‌ പുള്ളി എന്നെ നോക്കി ദഹിപ്പിക്കുവാണ്, ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് സഹതാപവും, ദുഃഖവും, അപമാനവും എല്ലാം മാറി മറയുന്നു 🙆‍♀️

 

അവരുടെ അടുത്ത് അഖിൽ നിൽക്കുന്നു..

ഞാൻ അവനെ നോക്കി… ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായി അവൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു ചുമ്മാ എന്റെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടു നിന്നു 🥺

 

അച്ഛനും അമ്മയും ഇപ്പോഴും പോലീസിനോട് എന്തെക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടു ഇരിക്കുന്നു….

അമ്മ കരയുന്നുണ്ട്, അച്ഛൻ അമ്മയെ പോലെ കരയുന്നൊന്നും ഇല്ലാ… പുള്ളിടെ മുഖത്ത് ഒരു അപമാനം തളം കെട്ടി കിടക്കുന്നു. 😖

എന്റെ വിധിയെ ഞാൻ മനസ്സിൽ പ്രാകി..

 

ആ ലേഡി പോലീസ്, രജിസ്റ്റർ ഓഫീസിനു മുന്നിൽ നിന്നു കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു…

അഖിൽ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി 😔

 

‘ടാ ഗ്ലാഡ്വിൻ എന്തിയെ? ‘ ഞാൻ അവനെ കാണാത്ത കൊണ്ടു തിരക്കി..

 

‘ഗ്ലാഡ്വിനും, റിച്ചുവും, വിഷ്ണുവും കൂടി നമ്മുടെ നാട്ടിലെ സബ്‌ രെജിസ്ട്രേഷൻ ഓഫീസിൽ പോയി… അവിടെ എന്തെക്കെയോ ഡോക്യൂമെന്റസ് കൊടുത്തു വെരിഫി ചെയ്യണം ‘ അവൻ ഒരു നിസ്സഹായ മട്ടിൽ മൊഴിഞ്ഞു..

 

‘ടാ നമ്മക്ക് ഓടി പോകാം… പ്ലീസ് ‘ ഞാൻ അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു..

 

‘നീ എന്താ അളിയാ ഈ പറയുന്നേ, ഓടി പോകാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല… നീ വാ ‘ അവൻ എന്നെ മുറക്കെ പിടിച്ചു മുന്നോട്ട് ആനയിച്ചു 😪

 

ഞങ്ങൾ അകത്തു കേറിയപ്പോൾ പ്യൂൺ ആണെന്ന് തോന്നുന്ന ഒരാൾ പറഞ്ഞു

‘എല്ലാരും കൂടെ അകത്തു കേറണ്ട, അത്യാവശ്യം ഉള്ളവർ മതി.. ബാക്കി ഉള്ളവർ വെളിയിൽ നിൽക്കു.’.🥺

ഞാൻ വെളിയിൽ തന്നെ അങ്ങ് നിന്നാലോ? 🤔