സിന്ദൂരരേഖ 27 [അജിത് കൃഷ്ണ]

Posted by

അഞ്‌ജലി :ഷെയ്യ്…. ഒരു നാണം ഇല്ലേ ഇങ്ങനെ പറയാൻ….

വിശ്വനാഥൻ :ഞാൻ എന്തിനു നാണിക്കണമ്. എടി എന്റെ ഈ പ്രായത്തിൽ നിന്നെ പോലെ ഒന്നിനെ കിടത്തി പണ്ണി ഗർഭിണി ആക്കുമ്പോൾ ആലോചിച്ചു കൂടെ എന്റെ പവർ.

അഞ്‌ജലി :അയ്യോ അത് ഞാൻ സമ്മതിച്ചു കേട്ടോ ഈ പ്രായത്തിൽ ഈ മാതിരി പണി പറ്റിക്കുന്നത്.

വിശ്വനാഥൻ :എടി നീ സ്ഥലത്തു വന്നു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ മുതൽ നീ എന്റെ മനസിൽ കയറിയത് ആണ്. ഇപ്പോൾ നീ എന്റെ കുഞ്ഞിന് ജന്മം കൊടുക്കാൻ പോകുക ആണ്….

അഞ്‌ജലി :മറ്റൊരാളുടെ ഭാര്യ ആയിട്ടും അത് വല്ലാത്ത ഒരു ആഗ്രഹം തന്നെ ആയിരുന്നു.

വിശ്വനാഥൻ :അതെ അതിനൊരു ത്രില്ല് ആണ് അത് മാത്രം അല്ല എനിക്ക് ഒരു പ്രാർത്ഥന ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അവൻ ഒരു കാരണ വശാലും എന്നേ പോലെ ഒരു വില്ലൻ ആവരുത് എന്ന്. അത്പോലെ സംഭവിച്ചു അവൻ വലിയ നന്മമരം ആയി. അപ്പോൾ നിന്നെ പണ്ണാൻ ഉള്ള വാശിയും കൂടി വന്നു.ഇപ്പോൾ നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി അവന്റെ ഭാര്യ ആയിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അതിലും വലിയ ഭാഗ്യം വേറെ എന്താണ്…!

അഞ്‌ജലി :അങ്ങേർക്ക് എപ്പോഴും ജോലിയും തിരക്കും മാത്രം ആണ്. വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും നോക്കാതെ നാട് നന്നാക്കി നടന്നാൽ മാത്രം മതിയോ…?

വിശ്വനാഥൻ :അങ്ങനെ നന്നാക്കാൻ നടന്നപ്പോൾ അവൻ നിന്റെ കാര്യം മറന്നു പോയി ഇല്ലേ…

അഞ്‌ജലി :ഉം..

വിശ്വനാഥൻ :നിന്റെ കാര്യം നോക്കാൻ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഇല്ലേ. അവൻ നോക്കുന്നതിലും നന്നായി ഞാൻ നിന്നെ നോക്കുന്നില്ലേ…

അഞ്‌ജലി :പക്ഷേ എത്ര നാൾ..!?

വിശ്വനാഥൻ :എത്ര നാൾ വേണമെങ്കിലും!!

അഞ്‌ജലി മെല്ലെ അവളുടെ വയറിലേക്ക് നോക്കി. വിശ്വനാഥന് കാര്യം മനസ്സിൽ ആയി.വിശ്വനാഥൻ അവളുടെ നെറുകയിൽ മെല്ലെ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

വിശ്വനാഥൻ :നിനക്ക് പേടി ഉണ്ടോ….

അഞ്‌ജലി :ഏട്ടാ ഇപ്പോൾ എല്ലാം ഓക്കേ ആണ് പക്ഷേ ഇനി മെല്ലെ വയർ വീർത്തു വരാൻ തുടങ്ങും.

വിശ്വനാഥൻ :അപ്പോൾ നീ എന്റെ കൂടെ പോരില്ലേ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *