കൂരാചുണ്ടിലെ ന്യുഇയർ രാവ് [മീര വിശ്വനാഥ്]

നസീമ മകനെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു….

അവൻ പിന്നെ അതികം ആലോചിച്ചില്ല. വാതിലിന്റെ ഇടയിലൂടെ മുന്നോട്ടേക്ക് വന്നു. പൂർണ്ണ നഗ്നനായിക്കൊണ്ട് തന്നെ, അവന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള വരവ് അവൾ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവൾ വേഗം തോർത്ത് അവന്റെ മേലേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു അടുക്കളയിലേക്കോടി..

“നാണവും മാനവും ഇല്ലാത്തവൻ… ” അവൾ പിറുപിറുത്തു…

രാത്രി വൈകിയും മഴ ശമിച്ചില്ല… അതിശക്തമായിത്തന്നെ പെയ്യുന്നു. കറണ്ട് ഇപ്പോഴും വന്നിട്ടില്ല, ഇക്കണക്കിന് ഇന്നെനി വരുമെന്ന് തോന്നുന്നുമില്ല.. ഉണ്ടായിരുന്ന എമർജെൻസി ലൈറ്റും ചാർജ് തീർന്നു. പിന്നെ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന രണ്ട് മെഴുകുതിരിയാണ് അവർക്ക് വെളിച്ചം നൽകിയത്.

രണ്ട് പേരും ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ അടുക്കളയിലെ പണി കുറച്ചൊക്കെ തീർത്ത് അവൾ ഒരുവിധം റൂമിൽ വന്നു കിടന്നു

കൂരിരുട്ടാണ്, ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒറ്റക്ക് കിടക്കാൻ എനിക്ക് പേടിയാണ്. പഴയ വീടല്ലേ ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞു വീഴാനും മതി. ഞാൻ അവനെ വിളിച് കൂടെ കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു. നൈറ്റിയാണ് എന്റെ വേഷം നബുവിന്റെ കൂടെ കിടക്കുന്നതല്ലേ നൈറ്റ് സ്യൂട്ട് ഇട്ടാൽ ശരിയാവില്ല. തുടയൊക്കെ എടുത്ത് പിടിച്ചത് പോലെ തോന്നും. കൂരിരുട്ടാണ് എങ്കിലും അത് വേണ്ട … നബു ഒരു ടീ ഷർട്ടും ട്രൗസറും ഇട്ട് റൂമിൽ വന്നു. ഞാൻ കട്ടിലിൽ കയറുന്ന ഭാഗത്താണ് കിടന്നത്. നബു എന്റെ കാലിന്റെ അരികിലൂടെ കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു. അവൻ കൂടെ വന്ന് കിടക്കുമ്പോൾ അത്രനാളും തോന്നാത്ത ഒരു അസ്വസ്ഥത എന്നിൽ ഉടലെടുക്കുന്നുണ്ട്. കൂരിരുട്ടാണെങ്കിലും അവന്റെ മണം എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. നന്നായി വിയർക്കുന്ന പ്രകൃതമാണ് അവന്റേത്. എന്നാൽ അതിനൊരു വൃത്തികെട്ട മണം അല്ലാതാനും, ഇക്കായുമായി രമിക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാൻ നെഞ്ചിൽ പൊടിയുന്ന വിയർപ്പ് തുള്ളികളൊക്കെ നക്കിയെടുക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. കാമം തലക്ക് പിടിച്ചാൽ പിന്നെ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല. നബു ഫോണിൽ കളിക്കുകയാണ്. എന്റെ ഫോണിലെ ബാറ്ററി തീർന്ന് പോയിട്ടുണ്ട്. ഞാനും അവനും കട്ടിലിന്റെ ഇരു വശങ്ങളിലുമായി കിടക്കുകയാണ്. നല്ല തണുപ്പുണ്ട്. ഭർത്താവ് ആണ് കൂടെയെങ്കിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ആ ചൂടും പറ്റി അങ്ങനെ കിടകാമായിരുന്നു ഓരോന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ് എങ്ങോട്ടൊക്കെയോ പോകുന്നു..