പറ …”
“ചേച്ചീ …ഇങ്ങനെയെന്നോട് ചോദിക്കല്ലേ ഞാനെന്താ പറയണ്ടേ ….എനിക്കറിയില്ല.”
“ഞാൻ സമ്മതിക്കണോ വേണ്ടയോ പറ!” കനി നമ്രയാമിനിയായി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെയത് പറയുമ്പോ അവളുടെ നെഞ്ച് പിടയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…….
“വേണ്ട …സമ്മതിക്കണ്ട, എന്നെ വിട്ടു പോകല്ലേ ചേച്ചീ …” കാർത്തിക് കനിയെ ഇറുകെ പുണർന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി…. കനിയും നിറകണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്കും വയ്യ കാർത്തി നിന്നെ പിരിയാൻ ….നമുക്കിങ്ങനെ കഴിയാം …..പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചു കൊണ്ട്, ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് കൈകോർത്തുകൊണ്ട്, എന്റെ മടിയിൽ നിന്നെ ഉറക്കികൊണ്ട്…… പോരെ!”
“ …ചേച്ചീ ….” കനിയുടെ കഴുത്തിലവന്റെ ചുണ്ടമർന്നപ്പോൾ, കനി കണ്ണുകളടച്ചു അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു അവളുടെ രാഗാർദ്രമായ നിറമാറവന്റെ നെഞ്ചിൽ സുഖിച്ചുടഞ്ഞു. കനിയും അവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ഇട്ട ചുവന്ന ശിവപ്രസാദം അവളുടെ ചുണ്ടിൽ തട്ടുന്നപോലെ പലയാവർത്തി ചുംബിച്ചു.
“അപ്പൊ ജീനയെകുറിച്ചോർത്തു എന്റെ മോൻ ഇനി വിഷമിക്കുമോ ?”
“ഇല്ല ചേച്ചീ ………..” അവൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കനിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
“ശെരി കിടന്നുറങ്ങു…നാളെ സംസാരിക്കാം……”
“ഇന്നെന്റെ കൂടെ കിടക്കാമോ ….”
“അയ്യടാ …അതൊന്നും വേണ്ട.”
“അതെന്താ ….ഞാൻ ചേച്ചിയെപ്പോലെ ഉമ്മയൊന്നും വെക്കില്ല!!”
കണ്ണീരു തുടച്ചു ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കാർത്തിക് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു നേർത്ത കടിയുമ്മ കൊടുത്തിട്ട് കനി വേഗമവളുടെ മുറിയിലേക്കോടിപ്പോയി.
*******************
അന്നാണ് ഇരു മനസ്സിലും ഒരുപോലെ പ്രണയം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞത്, അതുകൊണ്ടാവാം തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നുകൊണ്ട് ഉറക്കം തെല്ലും വരാതെ കിടക്കുന്ന കനിയുടെ മനസ്സിൽ നാണത്തിൽ പൂ മൂടുന്ന നിമിഷങ്ങൾ വീണ്ടും വീണ്ടും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്, മനസ് അസ്ഥിരമാകുന്നതവളറിഞ്ഞു. പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രമായ സീല്കാരവും വിയർപ്പും കൊണ്ട് മേനിയിൽ കിക്കിളി മൂട്ടുന്ന കാമുകനെ അവളുടെ മാരിക്കൂടിനുള്ളിലേക്ക് ആവാഹിക്കാൻ അവൾ കൊതിച്ചു. കാർത്തിക്കിനെയോർത്തവളുടെ ഉള്ളൊന്നു കാമിനിയെപോലെ തുള്ളി തൂവുമ്പോഴും തന്റെ ജീവന്റെ ജീവനെ പ്രകൃതി തന്നെ വൈകാതെ തന്നിൽ കോർക്കുന്ന നിമിഷം വരുമെന്ന് കനിയുടെ നെഞ്ചിലാരോ മൂളി. മാറോടണയുന്ന രാമച്ചത്തിൻ കുളിരുള്ള മോഹങ്ങളേ തലയിണയോടപ്പം ഇരു കയ്യും കൊണ്ട് നിറമാറിലേക്കമർത്തുമ്പോൾ “ഛീ…” എന്നും സ്വയം പറഞ്ഞു ശാസിച്ചു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മനസിലേക്ക് വരുമ്പോ അത്രയും ആഴത്തിൽ കനി വീണുപോയിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. സാങ്കല്പ്പികമായ ചുംബനങ്ങളുടെ ശബ്ദമവളുടെ കാതിലേക്ക് വരുമ്പോ ബെഡിൽ അവളെഴുന്നേറ്റിരുന്നു. കവിളിണയിൽ സ്വയം തലോടിക്കൊണ്ട് ചുവരിലെ കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കിയതും, അവളുടെ പ്രതിബിംബം ദേവമനോഹരിയെപോലെ സ്വയം വിരൽ കടിച്ചുകൊണ്ട് അവളോട് തന്നെ “കനി ….എന്താടി നിനക്ക് പറ്റിയെ എന്ന്….” ചോദിച്ചു.
അർദ്ധരാത്രിയായി…….കാർത്തിക് ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും, അവനെ ഒന്ന് കാണാനിപ്പൊ നെഞ്ച് മോഹിക്കുന്നവേളയിൽ, ഒരു നോക്ക് കാണാതെ ഇനി ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ലെന്ന് വ്യക്തമായി ബോധ്യമായപ്പോൾ ….. കനി ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റ് നേരെയുള്ള ബാല്കണിയിലേക്ക് നടന്നു. നിലാവിൽ ബാൽക്കണിയിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടപ്പോൾ, കാർത്തിക്കും ആ നിമിഷം എണീറ്റ്