ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 7 [യോനീ പ്രകാശ്‌]

Posted by

ഞാനൊരു വില്ലന്‍ ചിരിയോടെ മുണ്ടിന്‍റെ മടക്കിക്കുത്ത് ശരിക്കൊന്നു മുറുക്കി. എന്തോ അപകടം മണത്തതുപോലെ ഒരു വിളറിയ ചിരിയോടെ എന്നില്‍ നിന്ന് അകലം പാലിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ മെല്ലെ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടക്കാനാഞ്ഞു.

പൊടുന്നനെ ഒരു ചീറ്റപ്പുലിയുടെ കുതിപ്പോടെ ഞാനവളെ പിന്നില്‍ നിന്നും കടന്നു പിടിച്ചു.

“ആഹാ..എങ്ങോട്ടാ യാത്ര…അങ്ങനങ്ങ് പോകല്ലേ…നമ്മക്ക് മഴയൊക്കെ എന്‍ജോയ് ചെയ്യണ്ടേ…!”

ഒരു ക്രൂരന്‍റെ ഭാവഹാവാദികള്‍ അനുകരിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. അവളെ എന്തെങ്കിലുമൊന്നു ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഒരു മനസമാധാനവും കിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നി.

ആ കൊഴുത്ത കുണ്ടിയുടെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മാംസളതയില്‍ കുത്തിനിന്ന് കുണ്ണ കമ്പിയായിട്ടുപോലും ഞാനത് മനപ്പൂര്‍വം അവഗണിച്ചു.

“ദേ..അമ്പൂസേ..ഇക്കിളിയാക്കല്ലേ..പ്ലീസ്..പൊന്നല്ലേ…ഇക്കിളിയാക്കല്ലേ…!”

എന്‍റെ ഉദ്ദേശം ശരിക്കും മനസ്സിലാക്കിയത് പോലെ വളരെ ദയനീയമായിരുന്നു ആ സ്വരം.

“അയ്യേ…കുഞ്ഞേച്ചി എന്താ ഈ പറയുന്നേ…ഞാനത് ചെയ്യോ..!”

പരിഹാസച്ചുവയില്‍ ഒരു ചിരിയും പാസാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനവളെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു. മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് മെല്ലെ അവളുടെ ഇടുപ്പ് ഭാഗത്ത്‌ ഒന്ന് പിടിച്ചു വിട്ടു.

“ആഹ്..യ്യോ…മോനൂ പ്ലീസ് കളിക്കല്ലേ…പ്ലീസ്..പ്ലീസ്..പ്ലീസ്..!”

ഇക്കിളി പടര്‍ന്നു കയറിയതിന്‍റെ വിറയലോടെ അവളുടെ ഉടലൊന്നു കുതിച്ചു തുള്ളി.

“ഹേയ്…ഞാനങ്ങനെ ചെയ്യോ…ങ്ഹേ..ചെയ്യോ…ഒരിക്കലുമില്ല..അതും എന്‍റെ കുഞ്ഞേച്ചിയോട്..!”

പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നതും എന്‍റെ വിരലുകള്‍ മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ ആ ഇടുപ്പില്‍ നിന്നും കക്ഷം വരെ ഇക്കിളിയിട്ടു കൊണ്ട് കുതിച്ചു പാഞ്ഞു.

“ആഹ്..ഹ..ഹ…അയ്യോ പോന്നൂ..പ്ലീസ് …ഞാ..ഹ്..ന്‍..ഞാന്‍ കാലുപി…ടിക്കാം..ആഹ്യ്യോ…!”

ഇക്കിളി സഹിക്ക വയ്യാതെ ദേഹം മുഴുവന്‍ കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ട പോലെ അവള്‍ തുള്ളിപ്പിടഞ്ഞുപോയി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *