ഉന്മാദത്തുമ്പികള്‍ 1 [Pamman Junior]

Posted by

ബംഗാളി ഓടിട്ട വീടിന് പിന്നിലെ ചായ്പ്പിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

”ആരേ…. ഗിരിസേച്ചീ…. ”
ബംഗാളി വീടിന് മുകളില്‍ നിന്ന് വിളിച്ചു.

”ആരേ…. സോനൂബായ്….ഹഹഹഹഹ” കറുപ്പില്‍ മെറൂണ്‍ പൂക്കളുള്ള മാക്‌സി മടക്കികുത്തി ഗിരിജ ചായ്പ്പില്‍ നിന്നിറങ്ങി മതിലിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
(സരിതാനായരുടെ ഉയരവും വണ്ണവും ഉള്ള ഒത്ത ചരക്കാണ് ഗിരിജ)
ഗിരിജ മതിലിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ടെറസിന് മുകളില്‍ നിന്ന് സോനുബായ് സൈറ്റ് അടിച്ചുകാണിച്ചു.
”വേണോ…” ഗിരിജ ശബ്ദം താഴ്ത്തി തന്റെ മുല തള്ളിക്കാണിച്ചു.
അത് കണ്ട് സോനുബായ് ഒന്ന് ഞെളിപിരികൊണ്ടു.
(സോനുബായ് നാക്ക് കടിക്കുന്ന ക്ലോസപ്പ് ഷോട്ട്)
അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ചെറിയ ഗേറ്റ് തുറക്കുന്ന ഗിരിജ.

കട്ട് ടൂ…

നീലമന ഇല്ലത്തിന്റെ ഹെലികോപ്ടര്‍ ഷോട്ട്.
ഇല്ലത്തിന് ഉള്ളില്‍ നിന്ന് സന്ധ്യ അന്തര്‍ജനത്തിന്റെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാം…

”നിങ്ങടെ അമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോ എന്താ നാലായിരം രൂപയുടെ അത്യാവശ്യം വന്നത്.”
ലെച്ചുമറുപടി പറയുന്നതും അകത്തുനിന്ന് കേള്‍ക്കുന്നു…

”അത്… വീടിന്റെ ജനാലകളൊക്കെ വെച്ചത് രമ്യേച്ചിയുടെ ബേക്കറി ഓണറില്‍ നിന്ന് കടംവാങ്ങിയായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ബേക്കറി നഷ്ടത്തിലല്ലേ. രമ്യേച്ചിയെ ഇപ്പോള്‍ ജോലിക്ക് വിളിക്കുന്നും ഇല്ല. ഇന്നലെ ആ മാമ്മന്‍ അമ്മയെ വിളിച്ച് കാശ് ചോദിച്ചു.”

”ഓ… അതാണോ…ഇനി അതിന്റെ പേരില്‍ ജോസ് മാപ്പിള വേണേല്‍ നിന്റെ അമ്മയെ പിഴിയും അല്ലേ… അമ്മയ്ക്കിപ്പോഴും കൊടുപ്പൊക്കെയുണ്ടോ…”

സന്ധ്യ അന്തര്‍ജനത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍കേട്ട് ലെച്ചുവിന്റെ മുഖംവാടുന്നു. സങ്കടം നിറഞ്ഞ ലെച്ചുവിന്റെ മുഖം (ക്ലോസപ്പ് ഷോട്ട്)

ലെച്ചുവിന്റെ മുഖം ക്ലോസപ്പില്‍ കാണിക്കുമ്പോള്‍തന്നെ സന്ധ്യ അന്തര്‍ജ്ജനത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍…

”ലെച്ചുവും രമ്യയും പിന്നാ ലിജുവും ഒന്നും ഗോപിയുടെ മക്കളല്ലന്നാ പറയുന്നെ… അത് നിനക്ക് അറിയാമോ കൊച്ചേ…”

ലെച്ചുവിന്റെ ഇരുകണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു… കണ്ണീര്‍ത്തുള്ളി അവളുടെ കവിളിലൂടെ ഒഴുകുന്നു.

ലെച്ചുവിന്റെ ആത്മഗദം: എന്ന് കാശ് കടം ചോദിക്കാന്‍ വന്നാലും ഇവര്‍ കരയിപ്പിച്ചേ വിടൂ… എന്നിട്ട് അവസാനം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരണ്ടാന്നൊരു പറച്ചിലും. അമ്മ ശരീരം വിറ്റാണ് ജീവിച്ചതെന്ന് അറിവുവെച്ചകാലം മുതല്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതാ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *