Posted by അടച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ വഴിക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
എനിക്ക് ഉറപ്പായി, അമിത്തിനും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എനിക്കുള്ള അതെ വികാരം ഉണ്ടെന്നു. പക്ഷെ മകന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കാൻ കാരണമാകുമെന്ന് പേടികൊണ്ട് എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാനും വയ്യ എന്ന സങ്കടവും ഉള്ളിലുണ്ട്.
ഞാൻ ഒടുക്കം പറഞ്ഞു.
രാഹുൽ അറിയാതെ നോക്കാം.
അറിഞ്ഞാൽ നമുക്ക്…
നമുക്ക്…
പിന്നെ എന്തായാലും രാഹുലിന്റെയൊപ്പം ഞാൻ അധിക നാൾ നിൽക്കാൻ പോകുന്നില്ല. അത് അമിത്തും മനസിലാക്കണം.
ഒരിക്കലും സന്തോഷമില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം ഞാനെന്തിന് തുടരണം അമിത് പറയൂ..
അമ്മയെ നോക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ആണ് ഞാനിപ്പോ മരുമകൾ എന്ന സ്‌ഥാനം കൊണ്ട് ഈ വീട്ടിലെ എല്ലാം ചെയുന്നത്. ശ്വേതായെന്ന വ്യക്തിക്കോ ശ്വേതേയെന്ന പെണ്ണിനോ ഒരു സ്നേഹമോ പരിഗണയോ അമിത്തിൽ നിന്ന് മാത്രമേ കിട്ടുന്നുള്ളു, അമിത്തും അത് മനസുകൊണ്ട് എനിക്ക് തരുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പിന്നെ എന്തിനാ ഇവിടെ !!!?
മോളെ.. ഇങ്ങനെ പറയല്ലേ..
അവനൊരു പാവമല്ലേ..
മോളവനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കയില് മതി.
അത് മാത്രമല്ല, എന്നെ….
നിന്നെ….
എന്നെ ….ഇതുവരെ തൃപ്തി പെടുത്താൻ രാഹുലിന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…….
ശെരി മോളെ..
ഞാൻ നിന്നോട് സംസാരിക്കാം. രാഹുൽ വരും വരെ നിന്റെയൊപ്പം കൂടെ ഉറങ്ങാം, അത് മതിയോ?
തത്കാലത്തേക്ക് അത് മതി. ഞാൻ ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റിരുന്നുകൊണ്ട് അമിത്തിന്റെ മുഖം കൈയിൽ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ സൗമ്യമായി മുത്തമിട്ടു.
അമിത് എണീറ്റുകൊണ്ട് ഒന്നും പറയാതെ തിരികെ നടന്നു. ഞാൻ കട്ടിലിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് എന്റെ സ്വപ്നലോകത്തേക്ക് കടന്നു..
സമയം ഒച്ചിനോട് തോറ്റു പോകും വിധം വിഷമിച്ചു നീങ്ങി. ഞാനും അമിത്തും ഡിന്നർ കഴിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മയ്ക്ക് ഫുഡും മെഡിസിൻ കൊടുത്തു.
ഞാൻ അമിത്തിനോട് പറഞ്ഞു ബെഡ്റൂമിലേക്ക് വരാമോ എന്ന്.
അമിത് എന്താണ് ഇപ്പൊ ചോദിച്ചപ്പോ.
ഞാൻ പറഞ്ഞു സംസാരിക്കണം എന്ന്.
മുറിയിൽ കടന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു ഇത്ര നേരം അമിത് രാഹുലിനെ കുറിച്ചല്ലേ, ആലോചിച്ചത്?
അതെ.
ഞാൻ ഇപ്പൊ അച്ഛന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് അവനെ വിളിക്കാം ലൗഡ് സ്പീക്കർ ഇടാം.
ശെരി.
ഫോൺ ഡയൽ ചെയ്തോണ്ടിരുന്നു.