‘അല്ല ആരാടീ അന്റെ കൂടെ അവിടെ ഇള്ളതു.’
‘ആരൂല്ല വാപ്പാ’
‘അരൂല്ലെ പിന്നെന്താ വേറെ ഒരു സൗണ്ട് കേക്കണതു. ന്നാ അവിടെ നിക്കെ ഞാന് അങ്ങട്ടു വരാം.’
അതും കൂടി കേട്ടപ്പോഴേക്കും പെട്ടന്നു സാജിതയുടെ കണ്ണില് നിന്നും കണ്ണീര് ധാരധാരയായി ഒഴുകി .പേടിച്ചു ശരീരം കിലുകിലാ വിറച്ചു എങ്കിലും ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വരാതിരിക്കാനായി അവള് വാ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.
ഇതു കണ്ട റജീന പറഞ്ഞു പേടിക്കണ്ട പൊന്നെ ഞാന് ഉള്ളപ്പൊ നിന്നെ ചീത്ത ഒന്നും പറയൂല പേടിക്കണ്ട ‘ന്നാലും എടീ’ അപ്പോഴേക്കും ബീരാന് വാതില്ക്കലെത്തി.
‘അല്ല ആരാണിതു സാജിത അല്ലെ ന്താ മോളെ ന്തു പറ്റി ന്തിനാ കരയണതു.എടീ ദീജാ ഇങ്ങട്ടുവാ റജീനാന്റെ കൂട്ടുകാരി വന്നു നിക്കണതു കണ്ടീലെ’
‘ആരു സാജിതയാണൊ ഇക്കാ ന്തെ പ്പൊ ഓളാണൊ പ്പൊ കരയണതു.ന്താ കാര്യം’
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഖദീജ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു.ഖദീജ അവളെ ചേര്ത്തു പിടിച്ചു താടി പിടിച്ചു പൊക്കികൊണ്ടു പറഞ്ഞു
‘ന്തു പറ്റി മോളെ ന്തിനാ ഇജ്ജീ കരയണതു.എന്താണു രണ്ടാള്ക്കും ഇവിടെ പരിപാടി.വാ അകത്തുക്കു വാ ചോയിക്കട്ടെ’
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഖദീജ സാജിതയെ താങ്ങി താങ്ങി അകത്തേക്കു നടത്തി.പൂറിനുള്ളില് പഴത്തിന്റെ പകുതി ഇരിക്കുന്നതു കൊണ്ടു അവളാകെ വെഷമത്തിലാണു നടന്നതു.അവളുടെ മനസ്സാകെ തകര്ന്നു പോയിരുന്നു ഇനി അതു ഉള്ളില് നിന്നെങ്ങനെ ഊരിയെടുക്കും സാധനം കീറേണ്ടി വരുമല്ലൊ ന്നോക്കെ ആലോചിച്ചപ്പൊ അവളുടെ കണ്ണീര് പിന്നേയും പിന്നേയും ഒഴുകിയിറങ്ങി.
സത്യത്തില് സാജിതയെ കൊണ്ടു വന്നു തങ്ങളുടെ കളി കാണിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു അവളെ കളിക്കാനുള്ള മൂഡുണ്ടാക്കി വാപ്പാനെക്കൊണ്ടു കളിപ്പിക്കാനായിരുന്നു എല്ലാവരും തീരുമാനിച്ചതു.പക്ഷെ അതിന്റെടേലു ഈ കരച്ചിലും ബഹളോം