Posted by ത് അകത്ത് വരട്ടെ… ആഹ്..”
അപ്പോൾ സ്വാതിയുടെ കനത്ത ശ്വാസവും ചുമയും വീണ്ടും വീണ്ടും കേട്ടു…
അടുത്ത അഞ്ച് മിനിറ്റോളം ഇത് തുടർന്നു.. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അൻഷുൽ കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലല്ല.. കൈകൾ അവന്റെ പാന്റിൽ കാലുകൾക്കിടയിലായിരുന്നു… അവൻ ഇപ്പോൾ വീണ്ടും വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി..
തുടർന്ന് ജയരാജ് പറയുന്നത് അവൻ കേട്ടു..
“ആ മതി.. വാ, നമുക്ക് ഒരു പ്രാവിശ്യം കൂടി ചെയ്യാം..”
സ്വാതി അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞു..
“ഉം… എനിക്കും വേണം.. പക്ഷേ ആദ്യം ആ വാതിൽ ചെന്ന് അടയ്ക്ക് ഏട്ടാ…”
അൻഷുൽ വീണ്ടും ജയരാജിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു..
“ഹോ.. അതെന്തിനാ.. അതിന് നമ്മളെ ഇനി ആരാണ് തടയാൻ പോകുന്നത്!..”
“അതല്ല ഏട്ടാ.. സോണിയമോൾ ഇല്ലേ ഇവിടെ.. അവളെങ്ങാനും കയറി വന്നാലോ… അവൾക്ക്‌ ഇപ്പഴേ കുറച്ചു സംശയം ഒക്കെ ഉണ്ട് നമ്മളെ..”
അത് കൂടി കേട്ട അൻഷുലിന്റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ നടുങ്ങി…
“ഉം..” എന്ന് ജയരാജ് മറുപടി നൽകി.. എന്നിട്ട് ഉടനെ കട്ടിലിൽ ജയരാജിന്റെ ചലനം കണ്ട അൻഷുൽ, ഒടുവിൽ അവിടെ നിന്നും മാറാൻ തീരുമാനിച്ചു..
ജയരാജ് വരുമ്പോൾ, തന്നെ അവിടെ കണ്ടാൽ അയാളുടെ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് നോക്കിയതിനും സ്വകാര്യതയെ മാനിക്കാത്തതിനും തന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുമെന്ന് അൻഷുലിന് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു.. അതിനാൽ അവൻ വേഗത്തിൽ വീൽചെയർ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഉരുട്ടി മാറ്റി..
സ്വാതിയുടെ അപ്പോഴുള്ള ആ ആനന്ദം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ അവന് ആത്മവിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.. അവരെ രണ്ടു പേരെയും നേരിടാൻ അവന് തീരെ ധൈര്യമില്ലാതായി.. എന്നാലും തന്റെ കൊച്ചു മകൾക്ക് കൂടി അവരെ സംശയം ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ വേദനിച്ചു…
ബാൽക്കണിയിൽ എത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും അകത്ത് നിന്ന് ജയരാജ് വാതിൽ അടച്ച് കുറ്റിയിടുന്നതായി അൻഷുൽ കേട്ടു..
കുറച്ച് മിനിറ്റ് അവിടെ ഇരുന്ന ശേഷം സ്വാതിയുടെ ചെറിയ വിലാപങ്ങൾ കേട്ടു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ വീണ്ടും ഹാളിലേക്കു തിരിച്ചു.. അതവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതു പോലെ…