ഞാൻ : ഞാനൊന്നും കള്ളനൊന്നും അല്ല.
ആന്റി : പിന്നെന്താ നീ ഇടക്കിടക്ക് അമ്മിഞ്ഞയിൽ നോക്കുന്നെ…..
ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു സന്തോഷം തോന്നി. ഞാൻ കൊഞ്ചൽ പോലെ ചോദിച്ചു.
‘അമ്മിഞ്ഞയില് പാലോണ്ടോ പാലാന്റി.. ‘
എനിക്ക് സ്നേഹം കൂടുമ്പോളും സോപ്പ് ഇടുന്ന സമയത്തും ഞാൻ അങ്ങനെയാണ് വിളിക്കുന്നത്.
ആന്റി : ‘ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്തിനാ.. എന്റെ മോന് പാലു വേണോ…
മം…
ഞാൻ മൂളി
ആന്റി : അയ്യടാ മുതുക്കൻ ആയി ചെറുക്കന് ഇപ്പോ അമ്മിഞ്ഞ കുടിക്കാഞ്ഞാ.. അമ്മ വരുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം. മോന് പാല് കൊടുക്കാൻ ‘
ഞാൻ ഒന്നുമറിയാത്തവനെ പോലെ ചോദിച്ചു.
‘അമ്മിഞ്ഞ പാലിന് മധുരമാണോ പാലാന്റി…. ‘
ആന്റി : ‘ നീ കുടിച്ചിട്ടില്ലെടാ ….
ഞാൻ : ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല….. മധുരമാണോ..
ആന്റി : മധുരം ഒന്നുമില്ല. മോനാദ്യം പടിക്ക് എന്നിട്ട് പത്താം ക്ലാസ്സ് പാസാകു. കേട്ടോ….
ആന്റി ചിരിച്ചു.
ആ ചിരിയിൽ എനിക്ക് ധൈര്യം കൂടി കൂടി വന്നു.
ഞാൻ : എനിക്ക് ഇച്ചിരി പാല് തരാമോ…..
ആന്റി : ചെക്കന് വെളച്ചിൽ കൂടുന്നുണ്ട്.
എന്നിട്ട് എന്റെ ഇടതു ചെവിയിൽ പിടിച്ചു കിഴുക്കി. എനിക്ക് നൊന്തു.
എന്റെ കണ്ണിൽ കുറച്ചു വെള്ളം നിറഞ്ഞു.
ഞാൻ : (വിഷമത്തോടെ ) എന്റെ കൂടെ ആരും ഇല്ലാത്ത കൊണ്ടല്ലേ. അമ്മ കൂടെ ഇല്ല…..
അപ്പ ഇല്ല… ആരുമില്ല…..
എന്റെ മുഖഭാവം മാറിയത് ശ്രദ്ധിച്ച ആന്റിക്കും വിഷമമായി.
എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
അതിനു ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ കൂടെ……. എന്റെ കുട്ടനിരുന്നു പടിക്ക്. ആന്റി പഠിത്തത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. എന്റെ മുഖം പക്ഷെ തെളിഞ്ഞില്ല. അങ്ങനെ സമയം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ പോരുമ്പോഴും എന്റെ മുഖത്ത് വിഷമം തന്നെ ആയിരുന്നു സ്ഥായി ഭാവം.
പിറ്റേന്ന് ഞാൻ ട്യൂഷന് പോയില്ല. അമ്മച്ചി വിളിച്ചപ്പോൾ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞു മടി പിടിച്ചു കിടന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ സ്കൂളിൽ പോയി. വൈകുന്നേരം സ്കൂളിൽ നിന്ന് വന്നപ്പോ അമ്മച്ചി പറഞ്ഞു
‘ വത്സ വന്നാരുന്നു മോനെന്താ രാവിലെ ചെല്ലാഞ്ഞത് എന്ന് ചോദിച്ചു ‘
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ അമ്മച്ചി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ട്യൂഷന് വിട്ടു. ഞാൻ ചെന്ന് വാതിൽ മുട്ടി. തുറന്നപ്പോൾ നേരെ തിണ്ണയിൽ പോയി പായ വിരിച്ചിരുന്നു. ആന്റി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു കാപ്പിയുമായി എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.
ആന്റി : ബിനു കുട്ടാ പാലാന്റിയോട് പിണങ്ങിയോ.