ഞാന്‍: ടാ സന്ദീപെ, നോക്കിയെടാ ഫോട്ടോ. എല്ലാം സൂപ്പര്‍.
സന്ദീപ്: അതെ. ഞാനും അത് തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു. ആരാണാവോ ഇതൊക്കെ എടുത്തത്.
കയ്യില്‍ ഒരു കുപ്പിയും ചെറിയൊരു കടലാസു പാക്കറ്റുമായി വന്നുകൊണ്ട് നാരായണന്‍: രണ്ടുപേരും എന്താ മുകളിലോട്ട് നോക്കുന്നത്.
സന്ദീപ്: ഈ ഫോട്ടോക്കെ ആരാണ് എടുത്തതെന്ന് ചോദിക്കായായിരുന്നു.
നാരായണന്‍: അതൊക്കെ ഞാന്‍ എടുത്തതാണ്.
ഞാന്‍: ഹോ. എന്ത് മനോഹരമാണ് ഈ ഫോട്ടെയെല്ലാം. ഒന്നിനൊന്ന് ഭംഗിയുണ്ട്.
നാരായണന്‍: ഒരു വസ്തുവിന്റെ സൗന്ദര്യം അത് വേണ്ട രീതിയില്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ട് എടുക്കാന്‍ സാധിക്കണം. അതാണ് ഫോട്ടോഗ്രാഫി. ഇപ്പോള്‍ത്തെ ചെറുക്കന്മാര് നാലഞ്ച് ആളെ ബോഡ് പിടിക്കാനും ലൈറ്റ് പിടിക്കാനും നിര്‍ത്തി പിടിച്ച ഫോട്ടോ ഫോട്ടോഷെപ്പിലിട്ട് വേണ്ടതെല്ലാം കൂട്ടി തന്റെ മിടുക്കാണെന്ന് കാട്ടി നല്ലൊരു തുക ഇവരില്‍ നിന്ന് തട്ടിയെടുക്കയാണ്. എന്റെ കയ്യില്‍ കാനോന്റെ നല്ലൊരു കാമറയുണ്ട്. കൂടാതെ ലാപ്‌ടോപ്പും. ഫോട്ടോഷോപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാനത് ഫോട്ടോ കട്ട് ചെയ്യാനേ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളൂ. അല്ലാതെ ഫോട്ടോയുടെ ഭംഗികൂട്ടാന്‍ ഉപയോഗിക്കില്ല. ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം അതിന്റെ ഭംഗിയും സ്ഥാനവും.
ഇതുകേട്ട് സന്ദീപും ഞാനും നാരായണനെ നോക്കി നിന്നു.
നാരായണന്‍: എഴുന്നേല്‍ക്കുക.
ഞാന്‍ അയാള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. കയ്യിലെ കുപ്പിമരുന്ന് തന്നുകൊണ്ട്.
നാരായണന്‍: ഇത് രാവിലെയും രാത്രിയും നെറ്റിതടത്തില്‍ പുരട്ടണം. ദിവസത്തില്‍ മൂന്ന് നേരം ഈ പൊടി ചുടുവെള്ളത്തില്‍ കലര്‍ത്തി കുടിക്കണം.
ഞാന്‍: ശരി.
സന്ദീപ്: ഇവന്റെ കല്ല്യാണം ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാ..
നാരായണന്‍: ഹോ. അപ്പോള്‍ കല്ല്യാണ ചെക്കനാണല്ലേ.. തലവേദനയൊക്കെ വേഗം മാറും. എന്നിട്ട് സുഖമായി ദാമ്പത്യജീവിതം ആസ്വദിക്കണം.
ഞാന്‍: ഉം. ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കില്‍ എന്റെ ജാതകകുറിപ്പ് ഒന്ന് നോക്കോ.
നാരായണന്‍: എനിക്ക് അറിയാമെങ്കിലും ഞാനിതൊന്നും ആര്‍ക്കും നോക്കികൊടുക്കാറില്ല. ശരി കാണട്ടെ.
ഞാന്‍ എന്റെ ഫോണിലെ ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് എന്റെയും വിജിതയുടെയും ജാതക കുറിപ്പ് അയാള്‍ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്ത്. അത് നോക്കികൊണ്ട്
നാരായണന്‍: 10ല്‍ 8 പൊരുത്തമുണ്ട്. എന്നാണ് വിവാഹം
ഞാന്‍: അടുത്തമാസം 18ന്
നാരായണന്‍ അപ്പോള്‍ ഇനി 36 ദിവസം ഉണ്ടല്ലേ അതേ..
ഞാന്‍: അതെ. ഇതിന് എത്രയാണ് രൂപ.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാരായണന്‍: ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ. എനിക്ക് ഇത് തൊഴിലല്ല. അറിവാണ്. പിന്നെ ഇതില്‍ നിന്ന് വരുമാനം കിട്ടിവേണ്ട എനിക്ക് ജിവിക്കാന്‍.
ഞാന്‍: എന്നാലും എന്തെങ്കിലും
നാരായണന്‍: ഒന്നുംവേണ്ട. ആദ്യം ഞാന്‍ പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്യൂ. ഭേദമായാല്‍ അറിയിക്കണം. എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം. അതാണ് എന്റെ ദക്ഷിണ. വേറെയൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട.
ഞാന്‍: ശരി തിരുമേനി. നമ്പര്‍ തരോ..
നാരായണന്‍: അധികം ആര്‍ക്കും ഞാന്‍ നമ്പര്‍ കൊടുക്കാറില്ല. എന്നാലും നിങ്ങള്‍ക്ക് തരാം.
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണില്‍ ഡയല്‍ ചെയ്യുതു എനിക്ക് ആ ഫോണ്‍ തിരുമേനി തന്നു.
ഞാന്‍: ന്നാ ശരി തിരുമേനി.
നാരായണന്‍: ഞാന്‍ നമ്പ്യാരാണ്. പക്ഷെ, എന്നെ അടുപ്പമുള്ളവര്‍ തിരുമേനി എന്ന് വിളിക്കും. നിങ്ങള്‍ക്കും അങ്ങനെ വിളിക്കാം.
ഞാനും സന്ദീപും അത് കേട്ട് തലയാട്ടി മൂളി അവിടെ നിന്ന് യാത്ര തിരിച്ചു. യാത്രയ്ക്കിടെ ഞങ്ങളുടെ ചര്‍ച്ചാവിഷയം നാരായണന്‍ തിരുമേനിയായിരുന്നു. അയാള്‍ ശരിക്കും ഒരു അത്ഭുതവസ്തുവായി ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നി. വീട്ടിലെത്തി വിജിതയെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു. ഞാന്‍ അയച്ചുകൊടുത്ത സ്ഥലം അവള്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു. അവിടെ ഒരിക്കല്‍ പോവണം, കാണണമെന്ന് അവള്‍ക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അയാള്‍ പറഞ്ഞപോലെ ഞാന്‍ മരുന്ന് പുരട്ടുകയും
സേവ് ദ ഡേറ്റ് [ജംഗിള്‍ ബോയ്‌സ്]
Posted by