“സരി.. നേരാ പോയി ലെഫ്റ്റ് ലേ ഫസ്റ്റ് റൂം…”
“താങ്ക്സ് അണ്ണാ…”
“ഓകെ.. അപ്രം.. നാൻ ഗേറ്റിലെ ഇല്ലെ ന് മേടത്തെ കിട്ടെ സൊല്ലാതേ.. എന്ന…”
“ശരി..ശരി…”
എൻ്റമ്മോ ഒരു രണ്ട് മിനിറ്റ് തമിഴ് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്ക് കഴിച്ച ഇഡ്ഡലി മൊത്തം ദഹിച്ചു പോയി..
ഇനി അയാള് പറഞ്ഞ റൂം കണ്ട് പിടിക്കാം വാർഡൻ്റെ റൂം…
ഞാൻ സെക്യൂരിറ്റി പറഞ്ഞ വാർഡൻ്റെ റൂം തേടി നടന്നു..
ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റൽ ആണ് പോലും എന്നിട്ട് പുറത്തോന്നും ആരെയും കാണാനും ഇല്ല ഒച്ചയും കേൾക്കുന്നില്ല…
ഓ ഇന്ന് സൺഡേ അല്ലേ.. അവധി ദിവസം അല്ലേ… അപ്പോ എല്ലാവരും നല്ല ഉറക്കം ആകും.. രാവിലെ തന്നെ വെറുതെ എഴുന്നേൽക്കാൻ നിക്കണ്ടല്ലോ… കൊള്ളാം.. എന്നാലും കൊറേ നാളത്തെ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു ഒരു ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റലിൽ കൂടെ ഇങ്ങനെ വിലസി നടക്കണം എന്ന്.. അതേതായാലും സാധിച്ചു…
ഇതെന്തൊരു നീണ്ട ഇടനാഴി ആണ്.. നടന്നിട്ടും തീരുന്നില്ലല്ലോ…
ഏകദേശം ഇടനാഴിയുടെ അറ്റത്ത് എത്താൻ ആയപ്പോൾ ആണ് അവസാനതതിൻ്റെ തൊട്ട് മുൻപുള്ള മുറിയിൽ നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ ചില അടക്കി പിടിച്ച ശബ്ദങ്ങൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയത്…
എന്തോ.. ഉള്ളിൽ എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്നറിയാൻ ഉള്ള എൻ്റെ ആകാംക്ഷ കൂടി കൂടി വന്നു..
ഞാൻ മെല്ലെ വാതിലിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു… ഉള്ളിൽ നല്ല ബഹളം കേൾക്കുന്നുണ്ട്.. ഇവർ ചിരിക്കാണോ അതോ കരയുവാണോ അറിയില്ലല്ലോ…
ഒന്നുകൂടെ കാതോർക്കാൻ എൻ്റെ മനസ് എന്നോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. വേണ്ട മോനെ പണി കിട്ടും ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റൽ ആണെന്ന് എൻ്റെ ബുദ്ധിയും..