കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.”
“എന്തിനാടാ.. ഞാന് കൊടുക്കുമല്ലോ”
“അതൊക്കെ പോട്ടെ. വൈകുന്നേരം ആകുമ്പോഴേക്കും ഇതിനെയും വീട്ടില് എത്തിക്കേണ്ടതാ. അപ്പോ ശരി…. ഞാന് വിളിക്കാം”
“ഓകെ ഡാ.”
രാജേഷ് മായയെയും കൂട്ടി റൂമിലേക്ക് പോയി.
റൂമിലെത്തിയ ഉടനെ മായ കട്ടിലിലേക്ക് വീണു ഏങ്ങി ഏങ്ങി കരയാന് തുടങ്ങി.
അതുകണ്ട രാജേഷ് ഞെട്ടി. മായയെ തട്ടി വിളിച്ചു.
“എന്താ മോളൂ. എന്താ പറ്റിയെ?.. എന്തിനാ കരയുന്നെ?”
“ഒന്നൂല”
“പറ മോളൂ”
“ഒന്നുമില്ല”
“എന്തേ കല്യാണം കഴിക്കേണ്ട എന്നു തോന്നിയോ?”
“അങ്ങിനെയല്ല.. അമ്മയുടെ വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു എല്ലാവരെയും ക്ഷണിച്ചിട്ടു കല്യാണം നടത്തണമെന്ന്. എന്നിട്ടിപ്പോ?”
“എന്നിട്ടിപ്പോ എന്തുണ്ടായി? ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. നമ്മുടെ കല്യാണം എല്ലാവരെയും വിളിച്ചിട്ടു തന്നെ നടത്താം. ഇത് ഒരു ഉറപ്പിന് വേണ്ടി മാത്രം നടത്തിയ കല്യാണം അല്ലേ? ഇത് ഇപ്പോ വേറെ ആരെയും അറിയിക്കാന് പോകുന്നില്ലല്ലോ. പിന്നെന്താ?”
“എന്നാലും”
“ഒരു എന്നാലുമില്ല. എണീറ്റെ.”
രാജേഷ് മായയെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പ്പിച്ചു നിര്ത്തി.
എന്നിട്ട് രണ്ടുകൈ കൊണ്ടും മുഖം ചേര്ത്തുപിടിച്ചു തള്ളവിരലുകള് കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുനീര് തുടച്ചു.