“എന്നിട്ടു വേണം പിന്നേം പോലീസ് പിടിക്കാന് അല്ലേ? ഞാനില്ല”
“അയ്യോ. അങ്ങിനെ പറയല്ലേ മോളൂ.”
“അങ്ങിനെയേ പറയൂ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞു മതി ഇനി നേരില് കാണുന്നതും കറങ്ങാന് പോകുന്നതുമൊക്കെ”
“ഇങ്ങനെയുള്ള കടുത്ത തീരുമാനങ്ങള് ഒന്നും എടുക്കല്ലേ മോളൂ”
“അന്ന് തീ തിന്നത് ഓര്ക്കുന്നില്ലേ? ഇനി ഞാനില്ല”
“ഓക്കെ. മോള്ടെ ഇഷ്ടം. ഞാന് നിര്ബന്ധിക്കുന്നില്ല”
“ഏട്ടന് വീട്ടില് എങ്ങിനെങ്കിലും സമ്മതിപ്പിക്കാന് നോക്കൂ.”
“ശ്രമിക്കാം മോളൂ”
അങ്ങിനെ ദിവസങ്ങള് പിന്നെയും കടന്നു പോയി.
രാജേഷ് പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും നോക്കി. അവന്റെ വീട്ടില് സമ്മതിപ്പിക്കാന്. അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കാതെ വീട്ടുകാരും.
പിന്നെ ആകെ ഉള്ള വഴി റജിസ്റ്റര് മാര്യേജ് ആണ്. ഒരു വിധത്തില് മായയെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു.
അങ്ങിനെ ഫ്രണ്ടിന്റെ കല്യാണം എന്നു പറഞ്ഞു മായ വീട്ടില് നിന്നും ഇറങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും രാജേഷ് കല്യാണത്തിന് വേണ്ട എല്ലാ ഏര്പ്പാടുകളും ചെയ്തിരുന്നു. റജിസ്റ്റര് ഓഫീസില് പോയി കല്യാണം റെജിസ്റ്റര് ചെയ്യാന് പോയാല് ഒരുമാസം നോട്ടിസ് പതിപ്പിക്കും എന്നതൊക്കെ കേട്ടത് കൊണ്ട് ആര്യസമാജത്തില് പോയി കല്യാണത്തിനുള്ള ഏര്പ്പാടുകള് നടത്തി.
സാധാരണ ഡ്രസ് ഇട്ടിട്ടു വന്നാല് മതി എന്നു പറഞ്ഞപ്പോ മായ സമ്മതിച്ചില്ല. കല്യാണത്തിന് സാരി തന്നെ ഉടുക്കണം എന്നു പറഞ്ഞു അവള്. വീട്ടില് നിന്നും ഉടുത്തുവരാനും പറ്റില്ല. അവസാനം കല്യാണത്തിന് സാക്ഷി ആയി ഒപ്പിടാന് റെഡി ആയി വന്ന സുഹൃത്ത് (മനോജ്) മുഖാന്തിരം ഒരു ലോഡ്ജില് റൂം