💓പ്രാണസഖി 4 [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ] [Climax]

 

” അല്ല ചേട്ടന് പേടിയുണ്ടോ ….. ജോത്സ്യൻ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു പേടിയുണ്ട് അങ്ങനെ ഒരു ഭാഗ്യക്കേട് എന്റെ ജാതകത്തിൽ ഉണ്ട് . ”

 

” എനിക്ക് ഒരു പേടിയും ഇല്ല , ഒരിക്കൽ സ്വയം നശിച്ച് മരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചവനാ ഞാൻ . ആ എന്നെ നിങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടെ മാറ്റിയെടുത്തു. പക്ഷെ തന്നെ നഷ്ടപെടുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും ആ ദു:ശീലത്തിലേക്ക് മടങ്ങി പോകുമോ എന്നു പോലും പേടിച്ചു. ഇനി അങ്ങനെയൊന്ന് ഉണ്ടാകില്ല . തന്റെ ജാതകപ്രശ്നം കാരണം എനിക്ക് മരണമാണ് ദൈവം വിധിച്ചിരിക്കുന്നത് എങ്കിൽ ഞാൻ അതിലും സന്തുഷ്ടനാണ് കാരണം ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും താൻ ഞാൻ കെട്ടിയ താലി കഴുത്തിൽ അണിയുമല്ലോ, ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും താൻ എന്റെ ഭാര്യ ആകുമല്ലോ ……”

 

ഞാനത് പറഞ്ഞ്പ്പോൾ തന്നെ അവൾ അവളുടെ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ വാ പൊത്തി.

” ഇല്ല ചേട്ടാ … മനസ്സിലെ പേടി കൊണ്ട് ചോദിച്ച് പോയതാ , ചേനെ ഞാൻ ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കില്ല , മരണത്തിലും ഞാനും ഒപ്പം ഉണ്ടാകും . ”

 

അവൾ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ണിലെ നനവ് നിറഞ്ഞ് കവളിലൂടെ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി .

 

” താനെന്തിനാ വെറുതെ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ച് കരയുന്നേ… ഇനി അത് ഓർക്കരുത് . ”

 

ഞാനതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്തെ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ എന്റെ വിരലുകം കൊണ്ട് ഒപ്പി എടുത്തു.

 

കുളത്തിലെ വെള്ളത്തിലേക്ക് എന്തോ ശക്തമായി വന്ന് പതിച്ച് നിശ്ചലമായി കിടന്ന വെള്ളത്തിൽ ഓളങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടു . ആ ശബ്ദം കേട്ട് ഞങ്ങൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി . മുകളിലത്തെ പടവിൽ ഞങ്ങളെയും നോക്കി വിനോദ് നിൽക്കുകയാണ് . അവൻ ഞങ്ങളെ പറ്റിക്കാനായി കല്ല് എടുത്ത് വെള്ളത്തിലേക്ക് എറിഞ്ഞതാണ് . ഒരു അവിഞ ചിരിയുമായാണ് പുള്ളികാരന്റെ നിൽപ്പ്. അവനെ കണ്ടതും എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ഇരുന്ന അവളുടെ കൈകൾ വലിച്ചെടുത്ത് ചാടി എണീറ്റ് ചെറിയ ചമ്മലോടെ നിൽക്കുകയാണ് ലക്ഷ്മി .

 

” എന്തോന്നാടാ ഇത് , മനസിലെ ഇഷ്ടം അന്നേ തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നേൽ എന്നേ നിനക്ക് ഇവളെ നിന്റെ വീട്ടിൽ കയറ്റാമായിരുന്നു . എന്നിട്ട് എന്റെ കണ്ണ് തെറ്റിയ സമയം രണ്ടും കൂടെ ഇവിടെ വന്നിരുന്ന് സെന്റി അടിക്കുന്നു. നിന്നെ അവിടെ അമ്മ അന്വേഷിക്കുന്നു ചെല്ല് ലക്ഷ്മി …”

 

അവൻ അത് പറഞ്ഞതും പടിക്കെട്ടുകൾ ഓടിക്കയറി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ച ശേഷം ലക്ഷ്മി വീട്ടിലേക്ക് ഓടി ….

 

” എടാ വാ…. ചെറിയച്ഛന് നിന്നോട് എന്തോ പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് … എന്തായാലും പുള്ളിക്കാരൻ ഭയങ്കര ഹാപ്പിയാ …. ”

 

അതും പറഞ്ഞ് വിനോദ് എന്റെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടു ഞങ്ങൾ പതിയെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.