അപർണക്ക് കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ ആണ് തോന്നിയത്. അവളുടെ തൊണ്ട വറ്റി വരളുന്ന പോലെ.. അവളുടെ മുഖത്തെ പതർച്ചയും കണ്ണുകളിലെ ഭാവമാറ്റവും തെസ്നി ഇടകണ്ണിട്ടു നോക്കുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ നില്കുന്നത് കണ്ട തെസ്നി ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു..
“ടീ …നിന്നോടാണ് ചോദിച്ചത് ”
“ഏയ്…ഈ ചേച്ചിക് എന്താ വട്ടാണോ…” അവൾ തുണിയെടുത്തു അഴലിൽ ഇടുന്നത് തുടർന്നു.
“എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നുണ പറയുന്നത് അപ്പു?”
“ഈ ചേച്ചി….ശെരിയാ ജയേട്ടൻ തന്നെയാ നോക്കിയത് ……” ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുക്കുവാൻ തുടങ്ങി…
“നോക്കിയപ്പോ എന്താ തോന്നിയത്?”
“ഒലക്ക..ഞാൻ പോവാ…”അപർണ്ണ കയ്യിലുള്ള ഡ്രസ്സ് താഴെ ബക്കറ്റിൽ ഇട്ടു പോകുവാൻ ഒരുങ്ങി..അപ്പോഴേക്കും തെസ്നിയുടെ കൈ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിമുറുക്കിയിരുന്നു.
“പറയാതെ ഞാൻ വിടില്ല ..”
“ചേച്ചി……ഞാൻ പോവട്ടെ…”
“കൊഞ്ചാതെ പറയടി…”
“മ്മ്മ്…ഒരു തരിപ്പ് തോന്നി…ഒരു കോരിത്തരിപ്പ്….അത്രേ ഉള്ളു….ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചോദിച്ചത് ?” ഇത് പറയുമ്പോൾ അവൾക്ക് തെസ്നിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടായില്ല..
“ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചതാ…ജയനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല, നിന്നെ കണ്ടാൽ ആരായാലും നോക്കി പോവും…”
” പിന്നേ….”
“ഞാൻ ഉള്ളത് പറഞ്ഞതാ ” അവളുടെ തുടുത്ത കവിളിൽ നുള്ളി കൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞ ബക്കറ്റുമായി തെസ്നി തിരിച്ചു നടന്നു.
“ചേച്ചി,ചേച്ചി…നിൽക്ക്…ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ..?”
“എന്താ?”
“അത്…ഇനിയും ചേട്ടൻ നോക്കിയാൽ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്?” അപർണ്ണ പതിയ ശബ്ദത്തിൽ തെസ്നിയുടെ ചെവിയിൽ സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു.
“എടീ കള്ളീ…..നീ കൂടുതൽ കാണിക്കാൻ നിൽക്കേണ്ട….ചെയ്യാൻ ഉള്ളതൊക്കെ അങ്ങേരു ചെയ്തോളും..വേറെ പുരുഷൻ തൊടുന്നതിന്റെ സുഖം വേറെ തന്നെ ആണ്, ഇനി അത് അറിയാൻ ആണോ” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചു നടന്ന അവളുടെ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ ഭർത്താവിന്റെ സഹോദരൻ അയ്യൂബിന്റെ ഓർമ്മകൾ ആയിരുന്നു ( അയൂബിനെ പറ്റി അറിയേണ്ടവർ പ്രിയപ്പെട്ട അൻസിയയുടെ “വിസിറ്റിംഗ് വിസ” വായിക്കുക”).
“ചേച്ചി…നിൽക്ക്…” അപർണ്ണ അവളുടെ പിറകെ കൂടി….
അവിടെ നിന്നുള്ള കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ തെസ്നിയും അപർണ്ണയും കൂടുതലും സംസാരിച്ചത് ഇത്തരം വിഷയങ്ങളെ കുറിച്ചായിരുന്നു. തെസ്നിയാകട്ടെ ഭർത്താവിന്റെ സഹോദരനായ അയൂബിനോട് തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ബദ്ധത്തെ കുറിച്ച് വരെ അവളോട് തുറഞ്ഞു പറഞ്ഞു.
“പുരുഷന്മാർ അവർക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം തേടി പോവും, നമ്മൾ സ്ത്രീകൾ ഇങ്ങനെ അടച്ചു പൂട്ടി ജീവിക്കണം…നമ്മൾ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നതിനെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു