“ഹാഹ് ..ചുമ്മാ ഇരിക്കട്ടെ ..സ്വല്പം വലുതായിട്ട് നോക്കാം …ആദിയെയും വിടാം ”
ഞാൻ കാര്യമായി തന്നെ പറഞ്ഞു .
“ഹ്മ്മ്…നോക്കാം …എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല..”
മഞ്ജുസ് അതിനു സമ്മതം മൂളി .
“ഇവിടെ ഇങ്ങനെ റൂമിൽ കിടക്കുമ്പോ നമ്മള് ഒരുമിച്ചു താമസിച്ച ഓർമ്മവരും…പക്ഷെ ഇപ്പൊ കൂടെ കിടക്കാൻ വേറെ ആളായി എന്നുമാത്രം ”
ഉറങ്ങിക്കിടന്ന റോസ്മോളുടെ നെറ്റിയിൽ തഴുകികൊണ്ട് ഞാൻ ചിരിച്ചു .
“എന്താ ചെയ്യാ …വേറെ നിവർത്തി ഇല്യ ”
മഞ്ജുസ് അതുകേട്ടു ചിരിച്ചു .
“ശേ ..ഞാൻ ഇടക്കു ആലോചിക്കും ചാടിക്കേറി കല്യാണം ഒന്നും വേണ്ടാരുന്നു എന്ന് ..നമുക്ക് കുറെ കാലം ഇങ്ങനെ പ്രേമിച്ചു നടക്കാരുന്നു മിസ്സെ…ഇപ്പൊ മിസ്സിനെ വല്ലാണ്ടെ മിസ് ചെയ്യുവാ ..”
ഞാൻ ഒരുവശം ചെരിഞ്ഞുകിടന്നു സ്വല്പം റൊമാന്റിക് ആയി .
“മതി മതി …രണ്ടു ദിവസം ആയിട്ട് നല്ല പതപ്പിക്കലാണ് ..”
മഞ്ജുസ് അതുകേട്ടു എന്നെ കളിയാക്കി .
“നീ പോടീ …ഫുൾ കൊനഷ്ട് വർത്താനം ആണ്…”
ഞാൻ ഒന്ന് ദേഷ്യപെട്ടുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു .
“ഉവ്വ ഉവ്വ ..പറയുന്ന ആള് പിന്നെ ഒക്കെ നല്ല നല്ല കാര്യം ആണല്ലോ പറയുന്നത് …ശരിക്കുള്ള സ്വഭാവം എനിക്കല്ലേ അറിയൂ ..”
മഞ്ജുസ് അർഥം വെച്ചുതന്നെ പറഞ്ഞു .
“അതിപ്പോ നിന്റെ കാര്യവും അങ്ങനെയല്ലേ …ബാക്കിയുള്ളോർക് ഒക്കെ എന്താ അഭിപ്രായം …പക്ഷെ റൂമിൽ കേറിയാൽ പിന്നെ ഞാൻ ഒറ്റക്ക് സഹിക്കണ്ടേ ….”
ഞാൻ മഞ്ജുസിനും ഒന്ന് താങ്ങി.
“എന്ന നമുക്ക് അങ്ങ് സെപ്പറേറ്റ് ആയാലോ ?”
മഞ്ജുസ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരക്കി .
“ആഹ്..എന്ന ഇയാള് പോയി ഉണ്ടാക്ക് …കേസ് ഒക്കെ കൊടുത്തിട്ട് എളുപ്പം വാ ”
ഞാൻ അതുകേട്ടു പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു .
“ഓ…വല്യ ഡയലോഗ് ഒന്നും വേണ്ട …വെച്ചിട്ട് പോയെ ”
മഞ്ജുസ് അതുകേട്ടു ചിരിച്ചു .
“അതെന്താ എന്നോട് മിണ്ടാൻ താല്പര്യം ഇല്ല ?”
ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു .
“ഒട്ടും ഇല്ല ..ഇതുപോലെ ചൊറിയാൻ അല്ലെ ..ഹി ഹി ”
എന്റെ സ്വഭാവം അറിയാവുന്ന പോലെ മഞ്ജുസ് ഊറിച്ചിരിച്ചു .
“ഞാൻ പോവാ …നീ ശരിയല്ല ..”
അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് ഞാൻ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു .
“ഓക്കേ…ഗുഡ് നൈറ്റ് ..ഉമ്മ്ഹ ”
മഞ്ജുസ് അതിനു പയ്യെ മറുപടി നൽകി..എനിക്കൊരു ഉമ്മയും പാഴ്സലായി നൽകി . ഫോൺ വെച്ച് ഞാൻ റോസ് മോളെയും നോക്കി സ്വല്പ നേരം കണ്ണിമ വെട്ടാതെ ഇരുന്നു .
അവളോടൊപ്പം ഞാനിപ്പോ ചെയ്തു കൂട്ടുന്ന കുട്ടികളികളും കുറുമ്പും ഒകെ അവള് വലുതായി കഴിഞ്ഞാൽ നഷ്ടപ്പെടും എന്നോർത്തപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു . പിള്ളേര് വലുതാവാതെ എന്നും ഒരുപോലെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നുപോലും നമ്മള് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നത് അപ്പോഴാണ് !
“മൊഴിയറിയാ മക്കൾ വെറുതെ വളരേണ്ടന്നാദ്യം തോന്നി ..
വളർന്നാലും എന്നും നീയെൻ കുരുന്നു തന്നെ …”
ശിക്കാർ സിനിമയിലെ പാട്ടിലെ വരികളാണ് എനിക്ക് അപ്പോൾ ഓര്മ വന്നത് . അതുകൊണ്ട് തന്നെ പൊന്നൂസിന്റെ കവിളിൽ പയ്യെ ഒന്ന് മുത്തികൊണ്ട് ഞാൻ സ്വയം ആശ്വസിച്ചു