” ഡാ അഖിലേ നിന്നെ തന്നെയാ ”
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഞാൻ വണ്ടർ അടിച്ചു പോയി വാണി മിസ്സ് എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു
” എന്താടാ നിനക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായില്ലേ”
” അല്ല മിസ്സിനെങ്ങനെ എന്റെ മറ്റേ പേരറിയാം ”
” അതൊക്കെ അറിയാം, അത് മാത്രമല്ല മറ്റു പലതും അറിയാം ”
“എന്ത് മറ്റു പലതും ”
“നീ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നത് വരെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒപ്പം മാത്രമേ കിടക്കുമായിരുന്നുള്ളു, ഇത് മതിയോ ഇനിയും വേണോ ”
ഇത് കെട്ടു ഞാൻ ചമ്മി ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി, ഭാഗ്യം ആരും കേട്ടില്ല
“ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ അറിയാം ”
“എടാ പൊട്ടാ ഇത് ഞാൻ ആണെടാ മാളു”
“മാളു, അതേതു മാളു. അയ്യോ മാളുചേച്ചി !”
“ആ അതെ മാളുചേച്ചി തന്നെ ”
ഞങ്ങടെ വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്തു താമസിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ലീലാന്റിയുടെ മകളായിരുന്നു മാളുചേച്ചി, എന്നെക്കാൾ ഒരു 6 വയസ്സിനു മൂത്തതാണ് എന്നെ സ്വന്ത അനിയനെ പോലെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു ചേച്ചിക്ക്, എനിക്കും.
ആ സമയത്തു ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നതിലും കൂടുതൽ അവിടെ ആയിരുന്നു, ചേച്ചിയുടെ അമ്മയുടെ പേര് ഷീല എന്നായിരുന്നു ഞാനും എന്റെ ചേച്ചിയും ലീലാന്റി എന്ന് വിളിക്കും,
വീടിന്റെ മുറ്റത്തു ഒരു പുളിമരം ഉണ്ടായിരുന്നു ,ഓണം ആകുമ്പോൾ അച്ഛൻ അതിൽ ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടിത്തരും. അതിൽ ഞങ്ങൾ ആടിയ സമയങ്ങൾ ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്, പക്ഷെ ചേച്ചിയെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തതു എന്താണെന്ന് അറിയില്ല
ഒരിക്കൽ ആ ഊഞ്ഞാലിൽ ആടിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് ആടാൻ നോക്കി, കാലു തെന്നി താഴെ വീണു, അന്ന് എന്റെ ചേച്ചിയും മാളുചേച്ചിയും ഭയങ്കര കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു, ആ ഒരു സംഭവത്തോടെ അച്ഛൻ ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടുന്ന പരിപാടി നിർത്തി
ഞാൻ അഞ്ചിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്താണ് അവർ അവിടുന്ന് സ്ഥലം വിറ്റു പോകുന്നത്, എന്റെ അന്നത്തെ പ്രായം ആകാം അവർ പോയതിൽ എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നും തോന്നിയില്ല, എനിക്ക് ഇവർ പോയാലും വേറെ കൂട്ടുകാർ ഉണ്ടല്ലോ അതായിരുന്നു അന്നത്തെ മൈൻഡ്
അതിൽ പിന്നെ ചേച്ചിയെ ഇപ്പൊ ഇവിടെ വച്ചാണ് കാണുന്നത്
“അതിനു ചേച്ചിടെ പേരെന്നാ വാണി എന്നാക്കിയത് ”
“എന്റെ പേര് എന്നും വാണി എന്ന് തന്നെയായിരുന്നു ”
“എന്നിട്ട് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ ”