Posted by പതിവ്രത: ഓഹ് , അപ്പൊ വേറെ ഒരുത്തന്റെ ഭാര്യ രാവും പകലും കിടന്നു ഭോഗിക്കുന്നവൻ ആയിരിക്കും യോഗ്യൻ അല്ലെ…
വെപ്പാട്ടി: അയാൾ യോഗ്യൻ ആണ് എന്ന് ഒരിക്കലും പറയില്ല… പക്ഷെ ഭർത്താവിനേക്കാൾ നല്ലവൻ തന്നെ ആണ്… അയാൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇവളെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു വേണ്ട അത്രയും ദിവസം അയാളുടെ ആഗ്രഹം പൂര്ത്തീകരിക്കാമായിരുന്നു… പക്ഷെ അവരെ പെരുവഴിയിലേക്കു ഇറങ്ങുന്നതിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചു ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നു… ഇവർക്കു വേണ്ടതെല്ലാം ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നു… അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട്, അവളുടെ ഉള്ളിൽ വിഷമം വന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ ആക്കിഅവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു… സ്വന്തം കാര്യം നോക്കുന്ന ഒരാളെക്കാളും നല്ലതു അവളെ മനസിൽ ആകുന്ന ഒരാള് തന്നെ ആണ്… അയാള് ഇപ്പോഴും ഇവളോട് എന്നും സ്നേഹത്തോടെയും കരുതലോടെയും മാത്രമേ ഇടപെട്ടു ഉള്ളു….
പതിവ്രത: അതായതു ഇത്രയും കാലം ഇവളെ നോക്കിയാ ഭർത്താവ് മോശം അവസരം മുതലെടുത്ത ആള് യോഗ്യൻ…. സ്വാതിയെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് ആ രൂപം മറഞ്ഞു പോയി… കണ്ണാടിയിൽ മറ്റവൾ മാത്രം ആയി… അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സ്വതിയോടു പറഞ്ഞു…
“നീ ഒരു കാര്യം മനസ്സിൽ ആകണം… അവൾ പറയുന്നത് പോലെ ചെയ്തിരുന്നു എങ്കിൽ നീ ഇന്ന് ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങേണ്ടി വന്നേനെ.. നിന്നെ മനസ്സിൽ ആകാത്ത ഭർത്താവിന് വേണ്ടി, അല്ല നിനക്ക് വേണ്ടി നീ ജീവിക്കു.. ഈ ചെറുപ്പം ഈ ജീവിതം എല്ലാം ഒരു തവണയേ ഉള്ളു… അത് ആസ്വദിക്കുക… തീരുമാനം എടുക്കേണ്ടത് നീയാണ്… നിന്റെ ജീവിതം ആണ്….”
അതും പറഞ്ഞു അവളും മറഞ്ഞു… കണ്ണാടിയിൽ സ്വാതിയുടെ കരയുന്ന സ്വന്തം പ്രതിരൂപം മാത്രം ആയി… രണ്ടു പേരുടെയുംവാക്കുകൾ സ്വാതിയുടെ വീണ്ടും ആശയ കുഴപ്പം ഉണ്ടാക്കി… അവൾ നേരെ കിടക്കയിലേക്ക് വീണ് വീണ്ടും ഉറക്കെ തന്നെ കരയാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോഴേക്കും ഉറക്കം പിടിച്ച അൻഷുൽ ഒന്നും അറിയുന്നില്ലായിരുന്നു… അവൾ കണ്ണുകൾ മുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ദൈവത്തോട് ചോദിച്ചു…
“ഭഗവാനെ, ഞാൻ എന്ത് തെറ്റ് ആണ് നിന്നോട് ചെയ്തത്… ഇങ്ങനെ എന്നെ സങ്കടത്തിൽ ആക്കാൻ… ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്… എന്നെ മനസ്സിൽ ആകാത്ത സ്വന്തം കാര്യം നോക്കുന്ന ഭർത്താവിനു വേണ്ടി ജയരാജിന്റെ അടുത്ത് നിന്നും മാറി ജീവിക്കണോ…? അന്നേരം അയാൾ ഇവിടെ നിന്നും ഇറക്കി വിട്ടാൽ എന്റെ മക്കൾ അവരെന്തു .ചെയ്യും…? ഇനി ഭർത്താവിനെ മറന്നു ജയരാജിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കു അനുസരിച്ചു ജീവിക്കണോ…? എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിൽ ആകുന്നില്ല… നീയും എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ധര്മ സങ്കടത്തിൽ ആക്കി പരീക്ഷിക്കുക ആണോ ..?”