തെറ്റ് ചെയ്യാത്തവരായി ആരുണ്ട് നന്ദു 7 [John Honai]

Posted by

“പിടിച്ചു വലിക്കല്ലേ ചെക്കാ… ഞാൻ വരാം… ഇങ്ങനൊരു പ്രാന്തൻ. “

താത്തയെയും പിടിച്ചു ഞാൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു. ആരും കാണാതിരിക്കാൻ ലൈറ്റ് എല്ലാം ഓഫ്‌ ആക്കി.

വാതിൽ തുറന്നു താത്തയെ ഞാൻ കൈകളിൽ കോരി എടുത്തു.

ഇത്തിരി ഭാരം ഇണ്ട് താത്തക്ക്. പക്ഷെ എന്റെ ആവേശം അതൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല.

മഴ തകർത്തു പെയ്യുകയാണ്. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നു മഴ നനഞ്ഞു. എന്റെ കൈകളിൽ കിടന്ന താത്തയുടെ മുലകളിലും വയറിലും തുടയിലും മഴനീർ തുള്ളികൾ അടിച്ചൊഴുകി..

താത്ത താഴെ ഇറങ്ങി എന്നെ കെട്ടിപുണർന്നു നിന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ആ മഴയെല്ലാം നനഞ്ഞു കൊണ്ട് പരസ്പരം ചുംബിച്ചും കെട്ടിപ്പിടിച്ചും കുറെ നേരം നിന്നു.

എന്റെ കൈകൾ സബ്ന താത്തയുടെ ശരീരം മുഴുവൻ ഓടി കളിച്ചു… മുലകൾ പിഴിഞ്ഞും ചന്തിയിൽ അമർത്തിയും ഞാൻ ആസ്വദിക്കുമ്പോൾ താത്ത എന്റെ കുണ്ണയിൽ തിരുമ്മി ആനന്ദിച്ചു.

തകർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിൽ ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ പ്രണയം പങ്കു വച്ചു.

“വാ നന്ദു… മതി ഇനി തോർത്തിയിട്ടു ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്… സുഹാൻ താഴെ ഒറ്റക്കാണ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോട്ടെ. “

ഞങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി പരസ്പരം തോർത്തിയുണക്കി. താത്ത ഒരു ഇളം നീല നൈറ്റി എടുത്തിട്ടു. അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ല.

ഞാനും ട്രാക്‌സ് എടുത്തിട്ടു.

“എന്റെ നന്ദു ഉറങ്ങിക്കോ… ഞാൻ താഴെ പോട്ടെ. “

“ഞാൻ ഒറ്റക്ക് എങ്ങനെയാ താത്താ ഉറങ്ങുവാ. ഞാനും താഴേക്ക് വരാം… എനിക്ക് എന്റെ പെണ്ണിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങണം. “

“അയ്യോ… അവിടെ മോൻ ഉള്ളതല്ലേ !”

“പ്ലീസ് താത്ത.. “

“ശരി… ഞാൻ മെസ്സേജ് അയക്കാം അപ്പൊ വന്നാൽ മതി. അവിടെ വന്നിട്ട് നല്ല കുട്ടിയായി കിടന്നുറങ്ങണം… കേട്ടോ?”

“ഞാൻ എപ്പോഴും നല്ല കുട്ടിയല്ലേ !”

“അതെയതെ… ഉം ശരി… ഞാൻ താഴേക്ക് പോവാ.. “

താത്തയുടെ മെസ്സേജിനായി ഞാനും കാത്തിരുന്നു.

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ്. സബ്ന താത്തയാണ്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *