Posted by “നന്ദൂ… നമുക്ക് എവിടെയെങ്കിലും പോയി ജീവിക്കാം. ഇനി ഒരു വട്ടം കൂടി എന്റെ നന്ദൂട്ടനെ സങ്കടപെടുത്താൻ എനിക്ക് വയ്യ. “
“എനിക്ക് നീയില്ലാതെ പറ്റില്ല അണിയൻക്കുട്ടാ… നമ്മൾ എങ്ങനെ ഇവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും !”
സബ്ന താത്ത ഇരുന്നു കരയുകയാണ്. താത്തയ്ക്ക് ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ട്.
“നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും നന്ദൂ? നീ എന്തേലും ഒന്ന് പറ. “
താത്തയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒഴുകുന്ന കണ്ണുനീർ ഞാൻ എന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് തുടച്ചു. തികച്ചും കളങ്കമായ ഒരു ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“നമുക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല താത്താ. “
“അപ്പൊ… പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം? “
“താത്ത ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചേര്.”
എന്റെ കരണത്തു താത്തയുടെ കൈ ഉറക്കെ പതിഞ്ഞു. എന്റെ കണ്ണിൽ ആകെ വെളിച്ചം കയറിയ പോലെ തോന്നി. താത്ത നല്ല പൊട്ടിക്കലാണ് എന്റെ കരണത്തു തന്നത്.
“പട്ടി…. നീ അപ്പൊ നിന്റെ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് എന്റെ പിന്നാലെ നടന്നത് ല്ലേ? “
അതും പറഞ്ഞു താത്ത എന്റെ കവിളിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉമ്മകൾ തന്നു. എന്നെ തല്ലിയപ്പോൾ എന്നെക്കാൾ വേദനിച്ചത് താത്തക്ക് തന്നെയാണ്.
“അത് കൊണ്ടല്ല താത്താ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലാക്ക്. എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും. പഠിച്ചു ഒരു ജോലി ഒക്കെ കിട്ടാൻ എത്ര നാൾ കാത്തിരിക്കണം. പോരാത്തതിന് പ്രായവും ആയിട്ടില്ല. “
“ഇനി ഒളിച്ചോടി എവിടേലും പോയി ജീവിക്കാമെന്ന് വച്ചാൽ…. നമ്മുടെ വീട്ടുകാർ എന്ത് ചെയ്യും. അവർ എന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത് ! സുഹാനെ കുറിച്ച് നമ്മൾ ഓർക്കണ്ടേ !”
“താത്ത ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കണം. താത്തയ്ക്കും ഇതാവശ്യമാണ്. “
“താത്ത ഒന്നും പറയുന്നില്ല. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് മിണ്ടിയില്ല. ഈ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയാൽ നമ്മൾ പിന്നെ വീണ്ടും കണ്ടു എന്ന് വരില്ല നന്ദൂ…”
“അറിയാം താത്താ…. താത്ത അയാളെ നിക്കാഹ് ചെയ്തേക്ക്. താത്തയുടെ ലൈഫ് സെയ്ഫ് ആക്കണം. ഉമ്മാക്ക് നല്ല ടെൻഷൻ ആണ്. “
താത്ത എന്നെ വലിച്ചു ആ മാറിനുള്ളിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു പിടിച്ചു. ഈ മാറിലെ മാർദ്ദവം എനിക്ക് എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെടാൻ പോവാണ്.
ഞാൻ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണ്.