” അതൊക്കെയാ. എന്നാലും ഒച്ച കേട്ട് ചേച്ചിയെഴുന്നേൽക്കരുത്”
” ചേച്ചിയല്ലേ ഇപ്പം ഒച്ച കൂട്ടിയത്…”
” അതു നീയിങ്ങനെ വിരലിട്ടോണ്ടിരുന്നിട്ടാ…”
” എന്നാ നക്കട്ടേ…”
” ആ… നക്കിക്കോ മോനേ…”
” ചേച്ചി കാല് ഇച്ചിരൂടെ അകത്തി വയ്ക്ക്…”
ആനി കുനിഞ്ഞ് താക്കോൽപ്പഴുതിലൂടെ അകത്തേക്കു നോക്കി.
മുറിയിൽ ബെഡ്ലാംപിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചം മാത്രം. നേർത്ത നീല വെളിച്ചത്തിൽ അകക്കാഴ്ചകൾ സുവ്യക്തമല്ല. എങ്കിലും നിഴലു പോലെ കാണാം.
ബെഡ്ഡിൽ കിടക്കുന്ന രൂപങ്ങൾ. മുഖമോ ശരീരമോ മുഖമോ വ്യക്തമല്ല. എങ്കിലും തിരിച്ചറിയാം…
കാലുകൾ മടക്കിക്കുത്തി ബെഡ്ഡിൽ മലർന്നു കിടക്കുകയാണ് ശാലിനി. അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ മുഖം അമർത്തി നവാസ് !
അവൻ പൂറു നക്കുകയാണെന്നു ആനിക്കു മനസ്സിലായി. അഞ്ചെട്ടു മിനിട്ടെങ്കിലും നക്കിക്കാണും…
” ഇനി മതിയെടാ. കളിക്കാം ” ശാലിനി.
നവാസ് മുഖം ഉയർത്തി എഴുന്നേറ്റു.
” ചേച്ചീ ലൈറ്റിട്ടോണ്ടു കളിക്കാം “
” വേണ്ടടാ. ആനിച്ചേച്ചിയെങ്ങാനും എഴുന്നേറ്റാലോ “
” പിന്നേ… ആനിച്ചേച്ചി നല്ല ഉറക്കമാരിക്കും. അതും ചേച്ചി മുകളിലല്ലേ. ലൈറ്റു വെളിയിലോട്ടെങ്ങും പോകത്തില്ല.”
” നിനക്കെന്താ ലൈറ്റു വേണമെന്നിത്ര നിർബ്ബന്ധം”
” കണ്ടു കളിച്ചാലേ ഒരു രസമുള്ളൂ “
“എന്നാ ലൈറ്റിട് “
നവാസ് എഴുന്നേൽക്കുന്നതിനു മുമ്പേ ആനി വേഗം ഹാളിലേക്കോടി. എന്നിട്ടു ജനൽകർട്ടനു മറഞ്ഞു നിന്നു. ഏകദേശം നിലം വരെയെത്തുന്ന കർട്ടനായതു കൊണ്ട് പിന്നിൽ ഒളിച്ചാൽ പെട്ടെന്നു കാണില്ലായെന്നു തോന്നി. അഥവാ ആരെങ്കിലും വെളിയിലിറങ്ങിയാലോ…
ആനിയുടെ മുൻകരുതൽ നന്നായി…
ആരോ ഡോറു തുറക്കുന്ന ശബ്ദം. ഉടൻ തന്നെ അടഞ്ഞു.
ആനി കുറച്ചു വെയ്റ്റു ചെയ്തു. ആരുമില്ലായെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി ഒളിയിടത്തിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നു.