“ആ… ഏതാണ്ടതുപോലെയാ. നീ പറഞ്ഞ കാര്യമെന്തായി?” ജോജോ അക്ഷമയോടെ കൈ തിരുമ്മി.
“ഞാൻ ഒരുപാട് തിരഞ്ഞു. കൊറേ നോക്കി. പക്ഷേ, നിനക്ക് സെറ്റ് ആവണ ടൈപ്പ് ജോലിയൊന്നും കണ്ടില്ല.”
ജോജോയുടെ മുഖം മ്ലാനമായി. ഉള്ളിൽ കൂട്ടിവച്ചിരുന്ന പ്രതീക്ഷയുടെ ചെറുകണം നഷ്ടമായപ്പോൾ ഉണ്ടായ നിരാശ അവന്റെ മുഖത്തു പ്രതിഫലിച്ചു.
“പക്ഷെ…” ജിന്റോ ജോജോയുടെ തോളിൽ കൈ വച്ചു.
“നിനക്ക് ചേരുമോ നിനക്ക് പറ്റിയതാണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല. ഒരു പണിയുണ്ട്.”
ജോജോയുടെ മുഖം വിടർന്നു. അവിടെ നിരാശ മാറി ആകാംഷ സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നത് ജിന്റോ കണ്ടു.
“ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിൽ ഇപ്പൊ പുതിയ റിക്രൂട്ടിങ് നടക്കുന്നുണ്ട്. അതുല്യ ഇന്ഷുറൻസിൽ. ഞാനവിടെ കയറിയിട്ട് കുറച്ചേ ആയുള്ളൂ. അതോണ്ട് കമ്പനിയെപ്പറ്റി ഒരുപാട് കൂടുതലായൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.”
“നീ ജോലിയെന്താന്ന് പറ.”
“മൈക്കിൽ കയറി പാട്ട് പാടല്ലേ. ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ.”
“തോക്കിൽ കേറി വെടിവെക്കല്ലേ എന്നല്ലേ?”
“നിനക്ക് ജോലി വേണോ?”
“വേണം.”
“എന്നാൽ ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ മതി.”
“ശെരി പറഞ്ഞു തൊല.”
“അപ്പൊ ഞാനെവിടെയാ പറഞ്ഞു നിർത്തിയെ?”
“നീ ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചു നിനക്കൊന്നും അറിയില്ലാന്ന്.”
“അത് തന്നെ മൈരേ. അപ്പൊ, അതുല്യ ഇൻഷുറൻസ് കേരളത്തിൽ ഒരിടത്തു മാത്രമേയുള്ളൂ. അത് നമ്മുടെ സിറ്റിയിലും. ബാക്കിയെല്ലാം പുറത്താ. ബാംഗ്ലൂർ, കർണ്ണാടക, മൈസൂർ അങ്ങനെ ചില ജില്ലകളിൽ മാത്രം. ഇപ്പൊ എന്റെ കമ്പനിയിലേക്ക് ടെലി കോളർമാരെ ആവശ്യമുണ്ട്. ഫ്രഷേർസിന്, അതായത് ജോലി ചെയ്ത് ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത തുടക്കക്കാർക്ക് ഇരുപത്തിയയ്യായിരം രൂപ ശമ്പളം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. ആകെ വേണ്ടത് ഒരു ഡിഗ്രി, ഇംഗ്ലീഷിൽ സംസാരിക്കാനുള്ള കഴിവ്, പിന്നെ അൽപ സ്വല്പം ആത്മാർത്ഥത. നിനക്കുള്ള ട്രെയിനിങ് കമ്പനി തരും, പിന്നെ അലവൻസ്, ബോണസ്… അങ്ങനെ പല ഗുണങ്ങളും ഉണ്ടാവും. എന്തു പറയുന്നു?”
ജോജോ കുറച്ചു നേരം അനങ്ങാതെ നിന്നു.
“നീയെന്നെ വിളിച്ചു വരുത്തി അപമാനിക്കുകയാണോ?”
“എന്തേ…?”