സെഷനിൽ വന്നപ്പോൾ മനസ്സിനുകുളിർമ തോന്നി വിദൃാലക്ഷ്മി വന്നിരിക്കുന്നു. കറുത്ത ചുരിദാറിൽ സുന്ദരി ആയിരുന്നു പക്ഷേ കരഞ്ഞുകോണ്ട് എൻെറ അടുത്തേക്കു വന്നു ” സാ,,,ർ,, ഞാ,,ൻ ….
എന്താ വിദൃാ? എന്തിനാ കരയുന്നത് കാരൃം പറ?!!!!വിദൃാലക്ഷ്മി കരച്ചിൽ നിർത്തിയില്ല. ഞാൻ ഭാനുമതിയെ വിളിച്ചു ,അവൾ പറഞ്ഞു കാളിറ്റി മാനേജർ വളരെ റഫ് ആയിട്ടാണ് ഇടപെട്ടത്, ലീവ് പറയാതെ എടുത്തതിനു, ലീവ് ലെറ്ററിൽ സെെൻ ചെയ്തില്ലത്ര,അതിനാണ് കരച്ചിൽ , ഞാൻ ആലോചിച്ചപ്പോൾ ഒരു വഴിയും കണ്ടില്ല, ലീവ് ലെറ്റർ കോടുത്താലെ അറ്റഡൻസ് രജിസ്റർ സെെൻ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ. പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ കാളിറ്റി മാനേജർ കേൾക്കില്ല, ഫാക്ടറി മാനേജരോ ജനറൽ മാനേജരോ മാത്രമേ മുകളിൽ സെെൻ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ..
വിദൃാലക്ഷ്മി ആകട്ടെ എന്നിലാണ് വിശ്വാസം അർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് , ഞാൻ അവസാനകെെക്ക് ശേഖർ സാറിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു , ജനറൽ മാനേജരോടു കാരൃം പറയാൻ അയാൾ പറഞ്ഞു, ഞാൻ പതിയെ ഫോണിൽ ജനറൽ മാനേജരെ വിളിച്ചു വിറയലോടെ കാരൃങ്ങൾ പറഞ്ഞു , വിദൃക്ക് സെെൻ ചെയ്യാൻ ജനറൽ മാനേജർ പറഞ്ഞു ഏന്ന് കാളിറ്റി മാനേജരോടു പറയാൻ പറഞ്ഞു.അങ്ങനെ കാരൃം നടന്നു , വിദൃാലക്ഷ്മിക്ക് ഞാൻ ജീവൻ ആയി
ഞായറാഴ്ച ഞാൻ എഴുന്നേറ്റതു ഫോൺ ബെൽ കേട്ടാണ് മറുവശത്തു ഭവാനി!!!!!
യൂറേ!!!ക്കാ!! മനസ്സിൽ അമിട്ടു പോട്ടി… സാർ നീകെ റെഡിയാ, നാൻ അവിനാശി വന്നിട്ടിറുക്കു… ഭവാനി ഉന്നുടെ കൂടെയാരിറുക്കു?… “”സാർ നാൻ ഫ്രണ്ടോടെ കൂടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോരെന്നു സോല്ലി പെർമിഷൻ വാങ്ങിയിരുക്കു…. നീങ്ങെ കോവിലുക്ക് വരിയാ “” വരാം ഞാൻ പെട്ടന്നു റെഡിയായി അബലത്തിലേക്കു പോയി , സാരിയിൽ ഭവാനിയെ കണ്ടപ്പോൾ കൺട്രോളു പോയി , അവൾക്കു ഞാൻ ചെന്നതു വലിയ സന്തോഷമായി.. പലരും അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിന്നതുകണ്ടു.. അബലത്തിൽ കയറി തോഴുതിറങ്ങുബോൾ സമയം 10.30നോട് അടുത്തു. ഭവാനിക്ക് ജീവൻ കിട്ടിയ സന്തോഷം ,കിലു കിലാ വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകോണ്ടേ ഇരുന്നു അവൾ. പടത്തിനുപോയാലോ ഏന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പോകാമെന്നായി അവൾ , എൻെറ കുണ്ണ കബിയടിച്ചു നിൽക്കുവായിരുന്നു,